“Birlikte iş yapamamak”

Eskişehir’in en büyük hastalığıdır bu.

Kente dair ne varsa, bu hastalık kendisini hep göstermiştir.

Ne zaman ki şehre bir hizmet gerek, taraflar bir türlü bir araya gelemezler.

Neredeyse kentin bir geleneği, kültürü haline geldi bu iş.

Beri yandan şehrin bazı ihtiyaçları var ki, artık ihtiyaçtan da öte gitti.

Yapılması, hayata geçirilmesi ya da uygulanması elzem haline geldi.

Ve zaman geçiyor, sorunlar büyüyor ancak kimse meselelere el atma gereği bile duymuyor.

Nedeni basit!

Bir masa etrafında toplanamıyor bu şehrin dinamikleri…

+++

Bu sıkıntı maalesef ki, Eskişehir’in en büyük markası olan Eskişehirspor konusunda da kendisini gösterdi.

“Sen destekledin, o desteklemedi, senin adamın, benim adımım” derken iş nerelere geldi.

Artık yok olup gitmeye mahkûm olan bir Eskişehirspor var önümüzde.

“Son bir çıkıştır” diyerek büyük umutlarla bekledik son kongreyi.

Kulübe gönül vermiş on binlerce kişi, şehrin desteğini günlerce bekledi durdu.

Sosyal ortamlarda destek aradı.

Koskoca bir şehir adeta çırpındı durdu.

Ancak sonuç ortada!

Şehirde herkes birbirine mesafeli olduğu için;

Kimse kimseye, “Buluşalım da şu işi halledelim” deme gereği bile duymadı.

Es-Es’i son anında kurtarmak isteyenlerin çabası da beyhude kaldı.

+++

Oysa bu kriz Eskişehir ölçeğindeki bir başka şehirde yaşansaydı sonucu nasıl olabilirdi?

Gerçi mesele Eskişehirspor olunca, Eskişehirspor ölçeğinde bir takıma sahip kent bulunmaz.

Hatta ve hatta;

Halkı maça getirebilmek için köfte, ekmek, ayran, forma dağıtanların şehrinden bile örnek verebiliriz.

Sıkıntıya düşen takımlarını kurtarmak için öylesine bir enerji ortaya çıkarıyorlar ki;

Takdir etmemek mümkün değil.

Bizim şehrimizde ise her şey tam tersi…

Kenetlenme değil, sırt dönme konusunda bizim şehrimizin üstüne yok.

+++

Sonuç kısmı gözümüzün önünde!

Eskişehirspor’un kurumsal anlamda çok büyük yaralar aldığı günleri yaşıyoruz.

Ortada öylesine sahipsiz bir takım var ki;

Hangi tarafına üzüleceğimizi şaşırıyoruz.

Gelecekten son derece endişeliyiz.

Gidişatın sonunun ne kadar kötü olduğunu görebiliyoruz.

İçimiz yanıyor, olacakları bildikçe ürperiyoruz.

+++

Ancak bu karamsarlık, şehrin dinamiklerinde maalesef zerre kadar yok.

Nedenini en başta söyledik.

Herkes birbiriyle kavgalı, herkes birbiri ile sorunlu.

Belki de tek bir adım atılsa, pek çok şey geride kalacak.

Ama o adımı atan da yok.

Atılacağa da hiç benzemiyor.

Koskoca bir Eskişehirspor sırf bu yüzden yok olup gidiyor.

Ne kadarda acı bir tablo…