10’uncu köyden sesleniyorum…

Bekir Coşkun’a selam olsun.

Ne de güzel bir isim bulmuş köşesine, “10’uncu köy” demiş…

Varmış bir bildiği…

10’uncu köye ulaşmak da kolay değildir nitekim…

Yollar taşlı, çamurlu, inişli çıkışlı...

Bir şeyleri göze almak, bedel ödemek bir nevi…

Yola çıkarken öyle fazla bir yük almazsın yanında, çıktıktan sonra karşına çıktıkların bir süre sonra yük olur sırtına…

Her doğru her yerde söylenmez derler ya mesela…

10’uncu köye yollanmandaki ilk nedenlerden birisidir aslında her doğruyu her yerde söylemek…

Söylediğin an 9 köyden kovulursun, oraya doğru yolculuk başlar.

Güz de geldi üstüne…

Şimdi yolculuk daha da zorlu, takırlı tukurlu…

Eski bir minibüsün içinde gitmek gibi, köye gidiyorsun nitekim hem de 10’uncu’ya, helikopter alacak değil ya?

10’uncu köy sonbaharda daha çekilmez ama…

Hüzünle adı çıktı ya bir kez…

Yaprakların hali mesela…

İçimi burkar.

Dik duramadıkları için dökülürler birer birer, sararırlar.

Bazıları dik durmak için bir eğilime girer, onu da koparıp atarlar.

Demek ki dik durmak da değil meziyet, bazen de sararıp dökülmeli insan…

Kuşlar bile çekip gidiyor bu mevsimde…

Gidiyorlarsa vardır bir bildikleri?

10’uncu köye mi yolculuk yoksa?

Arkalarından bağırarak koşasım gelir, “Heeeey, 10’uncu köye mi, kanatlarınız da yer var mı, beni de bekleyin!

Helikopterim yok ama kuşlar götürür müsünüz beni kanatlarınızla?”

Bırak almayı, duymazlar bile.

Duyuyorlarsa bile güldüklerine eminim, olsun kuşların gülmesi ne de güzel!

Hele ki güz mevsiminde…

Ayrılık bir mevsime yakışır mı bilmem ama güze gider o da…

Bekir Coşkun’da öyle diyor nitekim…

“Bugünler ayrılık zamanıdır. Bu mevsimde daha çabuk ağlıyor insan… Bahaneye bakar göz pınarları… “

Bahanem var Bekir Usta!

10’uncu köye vardım çoktan, köyden sesleniyorum.

“Elimde beyaz mendil, peşlerinden koşup ağlamayın diye diye tüm ıslak gözleri silesim” gelir demiştiniz ya bir keresinde!

Rica etsem getirirler mi bir beyaz mendil?

Siz de bilirsiniz köyün çetrefilli oluşunu…

10’uncu köyde epey ihtiyaç duyuyorum da göz pınarlarımın silinmesine…

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Özge Zaim Arşivi