31 Mart yerel seçimleri bitti, üzerinden 1 ay geçti ancak tartışmaları devam ediyor.

Kaybedenlerin neden kaybettikleri sorgulandı ancak kazananların neden kazandıkları tartışılmadı.

Tepebaşı Belediye Başkanı Ahmet Ataç, bu dönem Tepebaşı bölgesine tek bir çivi çakmadan nasıl kazandı dersiniz?

Halkın arasına karışmadan nasıl kazandı dersiniz?

Nedeni belli…

Rakipsizlikten kazandı ilk olarak.

Rakibi öylesine inanmıyordu ki kazanacağına bir sıfır önde başladı diyebiliriz yarışa.

Yaş tartışmaları kentte sürekli yapıldı, değişim denildi ancak değişimin olması gereken bölgelerden birinde adı bile geçmedi.

Yaş tartışmaları Ataç’ı teğet geçti.

Kimse sorgulamadı.

Rakipleri üzerinde durmadı.

Yaş diye ortalığı yıkıp geçenler Ataç’ın adını bile anmadı.

Hatta ortada bir “rakip” var mıydı tartışılır.

Yıllarca aynı projelerden bahseden Ataç, yeni ve heyecanlandıran bir proje bile ortaya koyamadı.

Yıllarca yapmamasına rağmen “Baksan” dedi.

Rakibi, “Yeter artık daaa” diyemedi.

Ataç bu dönem neden değişmedi biliyor musunuz?

Kimse Ataç’a “değişin” deme cesaretini gösteremedi.

Kimse “yaşını” sorgulayamadı.

Her yerde genç başkan naraları atılırken, kimse Tepebaşı’nı işaret edemedi.

Ataç tamamen şansıyla kazandı.

Bildiğiniz şans.

Bölgeye tek bir çivi çakmadan, tek bir eleştiri yapmadan-yapılamadan, elini kolunu sallayarak kazandı.

Ceketimi koysam kazanırım diye bir söz vardır ya.

Kendi ortada yoktu.

Rakibi ortada yoktu.

İcraat yoktu.

Çalışma yoktu.

Muhalefet yoktu.

Proje yoktu.

Evet, ceketini koydu, kazandı.

Ceket orada duruyor!

Ceketi bulursunuz artık ama Ataç’ı bulana madalya var!