Ali Baş, Eskişehir’in en deneyimli gazetecilerinden birisi…

Gazeteciliği başlangıç tarihi 1990…

Geride bıraktığı süre 35 yıl…

Bu süre içerisinde değişik gazetelerde görev yaptı.

Yazı işleri müdürlüğü, genel yayın yönetmenliği gibi yöneticilik konumlarında da bulundu.

Günlük yazılarının yanı sıra söyleşi ve önemli haberlere de imza attı.

Televizyon programlarında yorumculuk yaptı.

Kısaca ‘’mesleğin süzgecinden geçti’’ dense olur.

Halen Ekonomi Gazetesi Eskişehir Temsilcisi konumunda… Aynı zamanda Çağdaş Gazeteciler Derneği Başkanlığını da yapıyor.

Ali Baş arkadaşımız şimdi İstikbal ailesine katıldı.

Günlük yazılarıyla okurlarımızla buluşacak.

Yalnızca yazı yazmakla kalmayıp söyleşiler de gerçekleştirecek.

Kısacası bilgi ve deneyimi ile İstikbal’e katkı sağlayacak.

Ali Baş arkadaşımızla daha önce birlikte çalıştık.

İki Eylül Gazetesi’nde Genel yayın Yönetmenliği yaparken ben de günlük yazılar yazdım.

Birlikte çalışmaktan keyif aldık.

Eskişehir kamuoyunda büyük yankı yaratan haberler gerçekleştirdik.

Kent aleyhine olacak gelişmelerin engellenmesini sağladığımız da oldu.

İki Eylül Gazetesi’nin el değiştirmesi ile ayrılan yollarımız, şimdi İstikbal Gazetesi’nde yeniden kesişti.

Birlikte keyifli bir çalışma yürüteceğimize inancım tam.

İstikbal Gazetesi’ne katkı sağlayacağına da eminim.

Eskişehir basınında zaten farklı bir konumda bulunan gazetemiz, Ali Baş’ın katkılarıyla daha da güçlenmiş olarak farkını koruyacaktır.

Ali Baş arkadaşımıza ‘’İstikbal Ailesi’ne hoş geldin’’ diyoruz.

Bir koca çınar daha devrildi

Eskişehir’de ‘’meyhane’’ adını taşıyan mekan sayısı oldukça fazla…

Ancak, gerçekten meyhane olan tek mekan var.

O da Kör Kamil…

Resmiyetteki ismi Yudum Restoran… Ancak o ismi kullanan yok. Dahası o ismi bilenlerin sayısı bile çok az…

Kör Kamil’in kuruluş tarihi oldukça eski…

Geride bıraktığı süre oldukça uzun…

O sürede çok şey değişti.

Kör Kamil’de de yapısal değişiklikler oldu.

Ancak onu ‘’meyhane’’ yapan özellikleri hiç kaybolmadı.

O hep meyhane kültürünü yaşatan bir mekan olarak kaldı.

Eskişehir’deki müdavimleri oldukça fazla…

Müdavimleri yalnızca Eskişehir’dekilerle sınırlı değil…

Türkiye genelindeki tanınırlığı oldukça yüksek…

Eskişehir’e ziyarete gelen çoğu kişinin, uğramana gitmediği bir mekan…

Mekanda ‘’kötü’’ denilebilecek ne meze ne de ana yemek var.

Yıllar boyu hiç değişmeyen kalite ve lezzete sahipler.

Bir de meşhur ‘’kelle sezonu’’ var ki, açıldığında şehir dışından bile sırf kelle yemek için gelenler olur.

Personeli de ‘’demirbaş’’ denilebilecek kadar eski…

Bazılarının ikinci emeklilikleri geldi.

Müşterileri tanırlar, müşteriler de onları iyi tanır.

Kör Kamil ile ilgili söylenecek daha çok şey var.

Ancak sözü uzatmaya gerek yok.

O mekanı bugünlere taşıyan isim Naci Eren…

Kendisiyle uzun süreyi kapsayan bir dostluğumuz var.

Beraber Belediye Meclisi üyeliği de yaptık.

Güzel saz çalar, davudi sesiyle güzel türkü de söyler. Onun saz çaldığı bizim türkülerine eşlik ettiğimiz çok zamanlar oldu.

Kimseye en küçük bir zararı dokunmadı.

Tam aksine çoğu kişiye iyilikleri oldu.

Gerçekten güzel bir insandı.

Ne yazık ki artık aramızda yok.

Ameliyat olmak için girdiği hastaneden çıkamadı.

Cuma günü yaşamını yitirdi.

Giresunlu olarak Karadeniz sevdası hiç eksilmedi. Her yıl mutlaka gidip yaylalarını dolaşırdı.

Artık o sevdalı olduğu Karadeniz topraklarında dinlenecek.

Işıklar altında dinlesin…

Üzüntümüz çok büyük…

Kör Kamil öksüz kaldı. Bizler de güzel bir insanda yoksun kaldık…

Ne desek boş…

Bir koca çınar daha devrilip gitti işte…