Türkiye için tarihi olay gerçekleşti.

Gurur da duyduk.

İlk Türk astronot Alper Gezeravcı ülkenin bir evladı olarak uzayı ziyaret ediyor.

Çok şanslı.

Hayallerim arasında uzay turu yapmak yok desem yalan söylemiş olurum.

Bana yakışırdı ama değil mi?

Hak ettiğimi de düşünüyorum.

Sen o kadar evrenle ilgilen, evren evren diye bağır, kendi kendine evrenolog adını koy ama gideme!

Neyse ki bir başka arkadaşımıza nasip oldu.

Kıskandım.

Alper Bey bizim yerimize görecek gökcisimlerini…

Kendisine buradan taleplerim var.

Hani gitmişken gök cisimlerine iletirse çok sevinirim.

Mesela gökyüzünde “Retro” dönemlerini aza indirseler olmuyor mu?

Beni çok yoruyor canlarım.

Bak dünyada yaşayan bir varlık olarak söylüyorum, ceremesini biz dünyalılar çekiyoruz.

Hep gergin, sinirli, öfkeliyiz kardeşim.

İşler tıkırında gitmiyor.

Venüs’e de benden selam söyleseniz Alper Bey.

Geri geri gitmeden güler yüzüyle “aşk, şifa, bereket” yağmurlarını bir gönderiverse size zahmet…

Aylarca Venüs geliyor mu, geldi mi, gidecek mi diye beklediğim oluyor.

Yormasın bizi!

Ne var yani sık sık ziyaret etse!

Birde ben Uranüs dönemlerimde başımı belaya çok sokuyorum.

Asi gezegen Uranüs…

Ben gibi…

Toplumun ne istediğine bakmadan, özgür ve bağımsız olmak istiyor.

Malum bende o ara etkileri nedeniyle biraz fazla gaza geliyorum.

Hani gerek yok!

Geç mi kaldım bilmiyorum bu yazı için ama taleplerimin ışık parçacıkları şeklinde size geldiğini düşünüyorum.

Efem size zahmet, retroyu istemiyoruz.

O konuda net olun.

Bir zahmet!

Şey etseniz!

Ay ne diyordum ben ya, kutluyorum efendim sizi.

Gerçekten gurur verici…

Onur duyduk.

Ama…

Uzaya gitmeyi başardık da yeryüzünde işler hiç iyi değil…

Geçen akşam eve giderken çöpten ekmek arayan insanlara denk geldim.

Söylemek istedim.