Ekonomiden sorumlu bakan önceki gün Eskişehir'deydi.
Çıktı kürsüye, bilgisayarını açtı başladı ülke ekonomisini anlatmaya.
Bakanın her sözü neredeyse bir orantıya yada denkleme dayalıydı.
Geçmiş yıllarla dayalı rakamsal veriler bugünle kıyaslandı.
Yüzdelik oranlar, yıllara göre dilimler, dağılımlar...
Ekonomi sağlam, dirençli denildi.
Sonra;
Faizler, bütçe açıkları, küresel piyasaların verileri, reel ekonomi, bankasal veriler vs.vs.vs.
Bakan Mehmet Şimşek dinleyen herkesin beyninin aritmetik kısmıyla ilgilenen lobunu hareketlendirdi.
Herkes ortaya konan rakamların muhasebesini yapmaya çalıştı.
Bakanın anlattıklarını anlamaya çalıştı, kendince değerlendirmesini yaptı.
K K K
O dakikalarda şöyle çevremize baktık.
Kentin en seçkin mekanında, pek çok seçkin insan vardı.
Tüm o kişiler bakan Şimşek'in anlattıklarını algılamaya çalışıyorlardı,
Herkes ekonomik olarak biraz rahattı ve bakanın anlattıkları kendileri için akıllıcaydı.
Neyse;
O tabloyu gördüğümüzde aklımıza sokaktaki vatandaş geldi hemen...
Keşke Bakan Mehmet Şimşek o rakamları birde vatandaşa anlatsaydı diye geçirdik içimizden
Bundan 8 yıl önce bütçe açığı giderler şu kadarken, şimdi şu kadar olmuş diye keşke anlatsa vatandaşa.
Halk, Bakanın rakamlarla ekonominin iyiye gittiğini anlattığı o cümleleri acaba ne kadar anlardı, anlayabilirdi diye düşündük sonra.
Anlayabilir miydi sokaktaki, pazardaki, manavdaki, kasaptaki, bakkaldaki vatandaş?
Yada acaba elini cebine sokup, çıkardığı para miktarına mı bakardı?
Kesinlikle öyle olurdu;
Çünkü ekonomik rakamlar cepteki para miktarı kadardır vatandaş için.
Siz ne kadar rakamsal verileri anlatırsanız anlatın.
Vatandaş cebine, kazandığına, bütçesine bakıyor.
Parası varsa, karnı doyuyorsa, aşı kaynıyorsa ekonomi iyidir...
Yoksa isterseniz sabaha kadar ekonomide geldiğiniz noktayı grafiklerle anlatın durun.
Sizi bu halktan kimse dinlemez...
Ekonomi dirençli sözlerinden kimse bir şey anlamaz.
Dediğimiz gibi aşı kaynıyorsa ekonomi iyidir.
O zaman sizin anlatmanıza gerek kalmadan da size oyunu verir...