‘’Sayılı gün çabuk geçer’’ denir…

Gerçekten de öyle…

‘’Nasıl geçecek’’ denilen süreler bile geçip gidiyor.

Yine öyle oldu.

‘’Seçim süreci’’ göz açıp kapatıncaya kadar geçip gitti.

Seçimler geride kaldı.

‘’11 Ayın Sultanı’’ Ramazan Ayı da sona erdi, bayram geldi.

Bayram gelmesine geldi de gerçekte bayram yapacak hal var mı?

Bir yıl önceki Ramazan ve Kurban Bayramı’nda dileklerde bulunuldu.

‘’Hayırlara vesile olsun’’, ‘’ülkemize ve insanlarımıza bolluk getirsin’’ duaları yapıldı.

O günlerden bugünlere 1 yıl geçti.

Ne yazık ki, dilekler gerçekleşmedi.

‘’Olumlu’’ denilebilecek bir değişiklik yok.

Tam aksine bugünler, o günlerden daha kötü.

Toplumda halinden hoşnut olan kesim bulmak çok zor.

Küçük bir azınlık dışında tüm toplum kesimleri içinde bulunduğu durumdan hoşnut değil…

Emeklilerin halini uzun uzadıya anlatmaya gerek yok.

Sürekli ‘’geçinemiyoruz’’ diye feryat ediyorlar.

Gerçekten de öyle…

Büyük bölümü 10 Bin TL maaş alıyor. İnanılır gibi değil ama aylık olarak 10 Bin TL’nin altında para alanlar bile var.

Yaşam koşulları ortada…

Zamların ardı arkası kesilmiyor.

O maaşla bir ay şöyle dursun bir hafta bile çıkartılmaz… Bankamatikten çekilen para cüzdana girmeden bitiyor.

Bu halde olan emekliler nasıl bayram yapacaklar?

Torun sevindirememenin mahcubiyetini yaşıyorlar.

Emekliler bu halde de çalışanlar çok mu farklı halde?

Ne gezer…

Emekliler kadar olmasa bile onlar da zor durumda…

Borç harç yaşamlarını sürdürmeye çalışıyorlar.

Bayram yapacak halleri yok.

Esnaf ve zanaatkarlar ne halde?

Onları hali de çok farklı değil…

Bir zamanlar ‘’toplumun orta direği’’ olarak tanımlanıyorlardı.

Toplumsal yapıdaki işlevleri gerçekten çok önemli…

Ne yazık ki, o işlevlerini yerine getirmeleri olanaksız…

Kendi başlarının çaresine bile bakamıyorlar.

Büyük bölümünün durumu asgari ücretli çalışanlardan bile daha kötü.

‘’Orta direk’’ çoktan çöktü.

Bayram gelmiş onların neyine…

Bir zamanlar ‘’Milletin efendisi’’ olan çiftçilerin hali de ortada…

Efendilik falan çoktan gitti.

Tarlaya verdikleri emeğin, harcadıkların paranın karşılığını alamıyorlar.

Kendi topraklarında karın tokluğuna çalışan ırgat gibiler.

Feryat edip duruyorlar.

Onlarda da bayram yapacak hal yok.

Gençlerin halini uzun uzadıya anlatmaya gerek yok.

‘’Ülkenin geleceği’’ olarak tanımlanıyorlar.

Ne yazık ki, onların geleceğe dair umutları yok.

Söylenecek daha çok şey var.

Ama sözü daha fazla uzatmayalım…

Uzun sözün kısası yıllardır hızlı bir yoksullaşma süreci yaşanan toplumda kimsenin bayram yapacak hali yok.

Ne yazık ki durum bu…

Toplum bu haldeyken Ramazan Bayramı başlıyor.

Ne diyelim…

Yine ‘’hayırlara vesile olmasını’’ dileyelim.

Tüm okurlarımızın bayramını kutlar esenlikler dileriz…