Şehirler yaşayan canlılardır aslında, birlikte olduğumuz.
Bizimle birlikte hep yaşar da, farkına varamayız.
Onunla yaşarsınız ömrünüzün pek çok anını.
Sizi büyüten odur.
Çocukluğun en masum anlarını bulursunuz yaşadığınız kette.
Şehirler bizimle yaşar, yada biz şehirle.
Çoğu zaman en güzel biçimde ağırlar sizi, bazen bir köşesinde ağlatır.
Size her türlü duyguyu da tattıran şehirdir.
Okuldur.
Operasında sanatı, tramvayda toplum bilincini, stadyumunda spor sevgisini öğrenirsin.
Kültürdür.
Sinemaları, tiyatro salonları, kültür merkezleri vardır.
Eğlencedir bazen.
Eğlence alanları vardır, dev parkları, neşeli görüntüleri vardır.
Hüzündür size...
Sevgilinize o yüzüğü verdiğiniz yeri gördükçe, kabarır yüreğiniz...
Hemen her köşesinde yaşadığınız anıları hatırlarsınız, burkulursunuz hani.
Sonra sevimli anılar gelir aklınıza, mutlu olursunuz.

Bir şehir, sizinle nefes alır, sizinle birlikte nefes verir.
Bir şehir sizinle yaşar...
Sizi büyütür, size iş kurar, besler, eğitir, hüzünlendirir, sevindirir...
Bir ömürdür bir şehir...

Sevgililer günü geride kaldı.
Peki sizinle bugüne kadar birlikte yaşayan şehriniz aklınıza geldi mi?
Eskişehir'i hiç düşündünüz mü önceki gün?
Size bunca şeyi yaşatan şehrimize bu gözle baktınız mı?
Ve o sizi yaşatırken, sizinde ona bir minnet borcunuzun olduğunu düşündünüz mü?