Aşık Mahsuni ne güzel demiş,
"Bir kar yağar ince ince, fakir üzerine" diye...
Dün ilk kar yağdı...
Çok etkili olmasada, hafiften Eskişehir'i beyaza bürüdü...
Çok güzel manzaralarda çıktı ortaya, izlemesi de keyif vericiydi... Ancak birde madalyonun diğer yüzünü düşünüyor insan...
Kar yağışı izlemenin keyfini yaşamak, soğuğundan korunmak gibi şartları taşımayan insanlar...
O kadar çok insan var ki bu şekilde...
Evi olmayan, gidecek yeri bulunmayan, soğuktan üşümemek için sığınacak bir kapısı olmayan...
Huzurevine gitseler, 60 yaşın altını almıyorlar, zaten bir dünya kuyruk var.
Kendilerine bir devlet eli uzansın diye bakan bu kişiler hep yalnız kaldılar. Oysa devlet bu insanlar için bir bakım evi kuramaz mı?
Soğuktan üşüyen bedenlere sıcak bir kapı olamaz mı?
Oysa bu tür bakım evlerinin pek çok yerde örnekleri var...
Bizde de hala soğuktan üşüyen, hatta donarak ölenler...
Galiba Aşık Mahsuni de karın fakirin üzerine yağdığını boşu boşuna dememiş.
Manzumeler bile ülke gerçeklerine göre değil mi?