Demokrat Parti'nin hafta sonu yapılan il kongresi, tam anlamıyla partide ki eskiler ile yenilerin karşı karşıya geldiği bir yarış biçimindeydi.
Bir tarafta, partinin bu güne kadar Belediye Başkanlığından tutun da, meclis üyeliği ve yöneticiliğini yapmış ve parti çevresinde isimleri olanlar...
Diğer tarafta ise...
Çoğu Atama yönetimi ile ilk kez siyasetle tanışmış olan ve ANAP'tan gelenlerin oluşturduğu grup.
Neticede seçim yapıldı ve partinin tanınmış isimlerinin içinde bulunduğu "eskiler" seçimi kaybetti.
Yukarda belirttiğimiz gibi...
Atama yönetimi ile ilk kez siyasetle tanışan grup, il başkanlığı seçimlerini kazandı.
Yine atama ile il başkanı olan Emre Demir, bu kez seçim ile İl Başkanlığı koltuğuna oturmuş oldu.
Şimdi...
İster "Genel merkezin desteği vardı" denilsin, isterse "Delegeyi kendileri yaptılar" diye bahane bulunsun, hepsi hikaye...
Bir seçim oldu ve bu seçimi de "eskiler" kaybedip, "Yeniler" kazandı...
Bu saatten sonra "eskiler" dediğimiz ve Demokrat Parti için ellerinden geleni yaptığına inandığımız partililere düşen tek bir görev var...
O da, Seçilen il başkanı ve yönetimlerinin arkasında durmak.
Onlara Akıl, destek ve güç vermek.
Zira, siyasetin gereği bunu zorunlu kılıyor.
Bu köşeden aynı saptamayı defalarca yapmışızdır...
Demokrat Parti'nin bu gün içine düştüğü kötü durumun tek nedeni başa geçen Genel başkanlar değil, partiye yeni yüzlerin bir türlü gelmemesidir.
Dolayısıyla...
Bu parti kendini yenileyememe gibi bir zaafın içine düşmüştür.
Bugün dahi çıkartın il delegasyon listesinden ANAP'tan gelenleri, listenin neredeyse yarısının, 20 yıl önceki delege listesi ile aynı isimlerden oluştuğunu görürsünüz.
Kısacası...
Partiye gençlerin dönüp de bakmadığı bir ortamda, genç ve hevesli biri çıkmış ve öyle ya da böyle bir seçim kazanarak, bize göre partililik rüştünü ispat etmiştir.
Bu da, özellikle isimleri parti ile özdeşleşmiş kişiler için, gurur duyulacak ve desteklenecek bir durumdur.
Tabi, önemli olan kişisel duygu ve düşüncelerden çok Parti ve partinin çıkarları ise...