Rıza Çalımbay'ı eleştirdik.
Hatta günü geldiğinde sert üslup dahi kullandığımız da olmuştur.
Ancak gördüğümüz ya da duyduklarımız üzerine kurulu bu yazıların ortak amacı, doğrunun bulunmasıydı.
O yazıların tek gayesi ancak bu olabilirdi.
Umarız ki, o yazılanlar en küçük doğru bir adıma bile vesile olmuşsa, bizim için mutluluk vesilesi olur...

Yine kendimizce, Eskişehirspor'un doğru sonuca ulaşması yönünde düşüncelerimizi ortaya koyalım.
Bu düşünce elbette ki Rıza Çalımbay'ın bugüne kadar olan hizmetine bir destek babında olur.
Çünkü;
Süper lige daha yeni çıkılmışken;
Kulüp maddi sorunlar içerisinden, düze çıkma gayreti verirken;
Ve en önemlisi, sıfırdan bir süper lig takımı yaratılırken, Çalımbay'ın gayretlerini görmezden gelemeyiz.
O şartlar altında kurulan takımı ligde bırakmayı başardı.
O işin nasıl başarıldığını, mutlaka sadece O ve talebeleri biliyordur.
Ayrıca bu yılki takımın kapasitesini, maddi değerinden anlamaya çalıştığınızda ise;
Bugünkü pozisyonunun hiçte azımsanmayacak düzeyde olduğunu da söylemekte fayda var.
Buna ilave olarak, ikinci yarıdaki hedefin daha yüksek tutulduğunu da söylediğimizde;
Kulübün maddi, sosyal ve diğer koşullarına oranla, bugün ortaya çıkan sportif başarının daha üst düzeyde olduğunu söylemeliyiz.
Sonuçta;
Süper ligin pek çok takımı gibi trilyonların harcandığı bir kulübün teknik adamlığını yapmıyor Çalımbay...
Mütevazı bütçeyle, kulübün önüne hedef dahi koyduracak bir performans çiziyor.
Bu da kutlanması gereken bir şey değil mi?

Tüm bu gerçekler önümüzde durmasına rağmen, Çalımbay'ı istifa etmeye zorlarcasına eleştirmekte neyin nesidir diye düşünüyoruz...
Bu ancak yavaş yavaş rayına oturmaya başlayan bir sistemin köküne dinamit koymaktan başka nedir ki?
Çalımbay'la bir istikrar yakalama yoluna giren, ve olgunlaşmak üzere olan sisteme her geçen gün dahil edilecek taşlarla, hedefini 3-4 yıl içinde belki de şampiyonluğa çevirecek bir kulübün önüne taş koymaktan başka nedir sizce?
Evet eleştirelim, hem de sert eleştirelim.
Ancak onlarca yıl sonra ilk kez ucundan tutulmuş bir sistem ve istikrarın yok olmasına neden olacak kadar da insafsızlık yapmayalım.
Daha düne kadar stadyumlarının yerini bulamadığımız takımlarla oynadığımız ligleri de hemen unutmayalım.
Bu yerlere kolay gelinmedi, bundan sonraki yollarda güllük gülistanlık değil.
Elbet çok daha güzel günler olacak ama kolay olmayacak.
Olması içinde bu sistem yürümeli, Çalımbay ve yönetim eleştirilmeli ama asla sınırları zorlayacak düzeye ulaşmamalı.
Tekrar ediyoruz ki;
Daha üç yıl önce nerelerdeydik, bugün nerelerdeyiz?
Ve yarın için bugünkünden kötüsünü değil, daha iyisini düşlüyoruz.
En önemlisi 'artık şampiyonluk hedefi konulsun' bile diyoruz...
Peki daha ne olsun?