Eskişehirspor, Türkiye futbol tarihinde özel yeri olan bir takım…

Anadolu futbol devriminin lideri oldu.

İstanbul’daki futbol dükalığını sarstı.

Şampiyonluğu tekellerinde bulunan 3 takıma boyun eğmedi.

Onlarla dişe diş mücadele verdi.

Şampiyonluk kupasını Anadolu’ya taşıyan ilk takım olacaktı.

Ne yazık ki, şampiyonluk kupasını son maçta kaybetti.

Önderliği yalnızca saha içi mücadelede kalmadı.

Taraftarlarıyla da destan yazdı.

Rahmetli Amigo Orhan’ın şefliğinde oluşan büyük koro tüm futbolseverleri kendisine hayran bıraktı.

Anımsadıkça insanı heyecanlandırıyor o yıllar.

Son 15-20 yılda yaşananlar ise tam tersi…

Eskişehirspor sevdalılarını kahreden yıllar.

Hızlı bir çöküş ve profesyonel liglere veda…

Elbette ki durduk yere oluşmadı o kahreden tablo…

O tabloyu oluşturan faktörler belli…

Uzun uzadıya anlatmaya gerek yok.

Kısaca ‘’kötü yönetimler’’ dense olur.

Neyse…

Eskişehirspor bu sezon hiç de layık olmadığı bir kategoride mücadele verdi.

Sezona başlarken tek hedef vardı.

O da şampiyonluk…

Hedefe ulaşmanın ‘’çok kolay’’ olmadığı biliniyordu.

Ancak tahminlerin de ötesinde zor oldu.

Hedefe ulaşmayı bu kadar zorlaştıran ‘’saha içi mücadele’’ falan değil…

‘’Saha dışı olaylar’’ çok zorlaştırdı işi…

Sezonun son üç haftasında yaratılan öyle olaylar var ki, benzerlerini bulmak olanaksız…

Son üç haftaya 5 puan önde girdi.

Kalan maçlardan birisi Manavgat Belediyesi Spor Kulübü ileydi.

Deplasmanda oynanana ‘’maç’’ demek olanaksız…

Her türlü çirkinlik sergilendi.

Saha dışındaki çirkinlikler sahadakiler de eklendi.

Puan farkı 2’ye indi.

Ve şampiyonluk son maça kaldı.

Son maçtaki rakip Mezitli…

Ligde bir iddiası falan yok.

Doğalında maçı, yüksek kapasiteli bir stadyumda oynayıp hasılat rekoru kırabilirdi.

Paraya gereksinimi olduğu halde doğal olanı yapmadı.

Maçın oynanacağı yer büyük sorun oldu.

Sonunda bir yer belirlendi ama bu kez de Eskişehirspor taraftarına ‘’ambargo’’ konuldu.

40 Bin seyirci kapasiteli bir stadyumu bile doldurabilecek olan Eskişehirspor taraftarları için 2 Bin kişilik bile yer ayrılmadı.

‘’Eskişehirspor yalnız bırakılmak istendi’’ dense yeridir.

Dedik ya, Eskişehirspor’un önüne çıkartılan engeller inanılır gibi değil…

Yaşananlar, acı gerçeği bir kez daha gözler önüne serdi.

Eskişehir’in ve Eskişehirspor’un saha dışında güçlü savunmacıları yok.

Olsaydı o ‘’çirkin oyunlar’’ sahnelenemezdi.

Ne yazık ki, Antalya’nın bir ilçesi olan Manavgat’la bile baş edemedik.

Saha dışında tam anlamıyla ağır bir yenilgiye uğradık.

Son maça böylesi bir havada çıkıldı.

Hedefe ulaşmanın tek yolu galibiyet idi.

Gol çok gecikti.

Neyse ki, gecikmeli de olsa geldi o gol…

Devamı da gelebilirdi.

Ancak olmadı. Varsın olmasın…

Tek golle de olsa alınan galibiyet hedefe ulaşmayı sağladı.

Eskişehirspor şampiyon…

Emeği geçen herkese sonsuz teşekkürler…