Eskişehir bir zamanlar “demiryolu kenti” olarak anılıyordu.

Zamanla değişti her şey, anılan güzellikler birer birer yok olmaya başladığından mıdır kentin anılma seyri de değişti.

TÜLOMSAŞ TÜRASAŞ oldu ilk etapta.

Eskişehir’in TÜLOMSAŞ’ı Ankara’nın TÜRASAŞ'ı oluverdi.

Belki de ondandır zamanla kentin demiryolu özelliği gün geçtikçe unutuldu, unutturuldu.

Eskişehir’in demiryolu Ankara’ya yenik düştü.

AK Parti Gürhan Albayrak da yaptığı açıklama ile milli lokomotiflerle övünüyor, 3 sene içerisinde siparişleri teslim edeceklerini duyuruyor.

Paralar yurt dışına gitmeyecek şehirde kalacak diye de ekliyor.

Mega proje diyerek de mega övgüler zinciri yaparak konuyu kapatıyor.

Gürhan Albayrak, açıklamasında mega övgü ile bahsettiği demiryolu kentinin neden Ankara-İzmir Yüksek Hızlı Tren Hattı güzergahındaki durak ile istasyonlar arasında yer bulmadığını sorgulamıyor.

Eskişehir dışlanıyor.

Hükümet her zaman hızlı tren startına Eskişehir’den başladığını söyler, bununla da övünürdü.

Mitinglerin ana konusu buydu.

Bu cümle kurulmadan miting başlamazdı.

Demiryolu kenti Eskişehir en çok demiryolundan çekmiştir.

Eskişehir- İstanbul arası bilet bulamamaktan dem vuran halk şimdi de İzmir hattında yok sayılmıştır.

Hızlı trenin avantajlarından demiryolu kenti yararlanamamıştır.

Yani hızlı trenin bilet hızına yetişememiştir.

Eli boş dönen hep Eskişehir halkı olmuştur.

Demiryolu kentinin vatandaşları karayoluna talim etmiştir.

Eskişehir’in üvey evlat muamelesi gördüğü ezelden beri ortadadır.

Ancak…

Son uygulama muamele değil de ceza mıdır?

Eskişehir’e 31 Mart yerel seçim sonuçlarının faturası İzmir- Ankara hattı ile mi ödetilmek istemektedir?