Millet olarak bazı hastalıklarımız var...
Örneğin...
Kendi işimizi iyi yapmaktan çok, başkalarının işini iyi yaparım sevdasında bir çoğumuz...
Yine bir başka hastalığımız...
Güzel olan şeylere bir türlü "Güzel" diyemiyoruz.
Çünkü...
Güzel olan bir şeye bakmadan önce, o güzelliği kim yapmış, ona bakıyoruz.
Eğer yapan insan, bizim sevip onayladığımız biri ise, yaptığı kötü bile olsa "Güzel" oluveriyor.
Tam tersi...
Eğer yapan adam sevmediğimiz bir adam ise...
Yapılan güzel bile olsa, "Kötü" diyoruz.
Nedense bu hastalıktan bir türlü kurtulamadık, kurtulamıyoruz da...
Şimdi şöyle bir düşünün yapılıp edilenleri...
Eskişehir'i gözünüzün önüne getirin...
Sözünü ettiğimiz hastalığı içinde taşıyanlar için Hızlı Tren çok güzel bir hizmet...
Ama, aynı insanlar için Tramvay, çok kütü bir hizmet. Hatta Eskişehir'e atılmış bir kazık...
Çevre yolunun üç şeride çıkartılmasını "mükemmel bir hizmet" olarak görenler, yapılan parkları nedense bir türlü beğenmiyor.
Yine bu insanlar için, Bat-Çık'lar çok önemli bir hizmet, ama yapay plaj gereksiz bir şey...
Halbuki, karşılaştırmak için söylediğimiz tüm hizmetler, güzel hizmetler.
İnsanların büyük çoğunluğu tarafından da güzel bulunan hizmetler.
Ama birileri için yapılan değil, yapan önemli.
Yapanı kötü biliyorlarsa, yapılanı da "Kötü" ilan ediveriyorlar.
Başta dedik ya "Hastalık bu" diye...
Ne diyelim?
Gerçekten Hastalık bu...
Halbuki, güzel her zaman güzeldir.
Önemli olan da, kim yaparsa yapsın güzele "Güzel" diyebilmektir...