İki günde tam 15 'Türk insanı' şehit oldu Güneydoğu'da...
İnsana geçit vermeyen sarp kayalıklar arasında kalleşçe vuruldular.
Terör, o çirkef yüzünü, hain yüzünü yine koydu ortaya...
Yıllardır bu tabloyu yaşayan Türkiye tamı tamına 35 bin can verdi.
Ve hala vermeye hemde daha da azan teröre fazlasıyla vermeye devam ediyor.
Dünkü yazımızda da belirttiğimiz gibi;
Bu iş terör olmaktan çoktan çıkıp bir savaş halini aldı.
Ancak ne yazık ki;
Karşısında savaşacak bir devlet bulamadı bu ülke.
Hep kandırılmış insanların,
Sinsi sinsi üzerimize salınışlar ile,
Uzaktan kumadan ile patlatılan mayınlarla,
İnlerden, mağaralardan, insan ayağı basamayacak yerlerden atılan roketlerle muhatap oldu bu ülke...
Ve ne yazık ki;
Bunu yapanların temsilcileri özgürlük ve demokrasi adına bunları yaptıklarını söyleyerek,
İçimizdeki yarayı daha da kanatmaktan asla çekinmediler.
Ve ne yazık ki;
Meclise kadar sokturuldu bütün demokrasi ve özgürlükler!
Artık koyunumuzda beslenen bir yılan misali yaşanmaya başladı her şey...
Hani bir şarkı gündeme gelmiştide ayaklanmıştı bütün demokrasi sevdalıları...
Ozan Arif'in yazdığı şu şarkı hani...
Medya neler yapmıştı o anda...
Durup dururken şarkıyı aldılar, evirdiler, çevirdiler ve bu ülkeye en az 10 gün yutturdular.
Türkiye 10 gün bu şarkıyla uyutuldu.
Meydan yine demokrasi savunucularınındı...
Ancak o günlerde Güneydoğu'da neler olduğunu kimse merak etmedi.
Hiç kimse, teker teker şehit edilen askerlerimizi hatırlamadı.
Gelen tabutlara ancak iç sayfalarda yer verildi.
Ertesi gün bir daha sözünü hiç kimse etmedi.
Bir Şırnak, Bir Tunceli bir Van...
İki üç günde bir Fidanlar bir bir yere düşerken kimse oralı bile olmadı.
Ölen illa ki bir Ermeni mi olmalıydı?
İlla ki işin içinde birazcık demokrasi mi bulunmalıydı?
İlla ki birilerinin özgürlük saçmalıklarına mı basılmalıydı?
İlla ki vuranın eli 'Türk mü olmalıydı?'
İlla böyle mi ölünmeliydi, sokağa çıkıp bağırmak için?
Hepimizin eline bir tabela tutuşturup cenazenin ardından protestolar etmek için? Böyle olmazsa, olmuyor mu?
Soruyoruz şimdi;
35 bin kişi gitmişken ve gitmeye devam ediyorken,
Ve hatta yarında gidecekken,
'Hepimiz birden acaba ne zaman Mehmet olacağız?'
Hepimiz 'Ermeni' oldukta,
Bir türlü hepimiz 'Mehmet' olamadık bir gün.
İki günde 15 kişi birden öldürülürken yine 'hepimiz Mehmet' olamadık.
Yine, 'Mehmet' olup, 'biz buradayız' diyemedik.
'İçimiz kan ağlıyor' desekte, olamadık 'Mehmet'
Bu toplumu 'Hepimiz Ermeniyiz' yaptılarda 'hepimiz Mehmediz' yapamadılar, yapmayacaklar da!
Güçlü sermayeler hiçbir şehidin ardından ortaya çıkıp yaptırmayacak asla!
Hiç bir örgüt yüz binlerce kişiyi toplayamayacak bir araya!
Neden kimse sahip çıkmayacak bunca şehidine?
Biliyorum bizler bu yazdıklarımızla, yine demokrasi ve özgürlük düşmanı olacağız.
Bir başkasının öldürülmesini onaylamış gösterileceğiz.
Hatta 'faşist' ilan edenler olacak yine.
Çevremizden yine pek çok tepkiler alacağız.
En çok ta değindiğimiz gibi;
'Demokrasi düşmanlığı ile suçlayacaklar bizi'
Ancak biz yinede doğru gördüğümüz söylemeye devam edeceğiz.
Yazımıza yine bu yazıda geçen bir cümleyle son verelim.
Bu toplumu 'Hepimiz Ermeniyiz' yaptılar, 'hepimiz Mehmediz' yapamadılar, yapmayacaklar da!
Bu topluma tam 10 gün bir şarkıyı yutturdular.
Bu topluma BBG hapları içirdiler.
Ve bu toplumu, artık istedikleri gibi yönlendirmeye başladılar.
İşte bu yüzden ki;
'Hepimiz Mehmet' bir türlü olamıyoruz.
Aslında hepimiz birer Mehmetken...
