Büyükşehir Belediyesi kenti açık heykel müzesine çevirdi...
Büyükerşen'in ilk icraatlarından birisi her bir yanı heykellerle donatmak oldu.
Üzerine su sıçrayan kızdan, Malhatun ve Atatürk'e kadar pek çok heykel girdi hayatımıza...
Sanatsal yönü ağır basan onlarca heykel havuzlarla da süslendi.
Etrafları çiçeklerle donatıldı.
Kentin kültür seviyesine etki eden bu heykeller daha sonra sosyal mesajlar vermeye başladı.
Köyüne dönmek isteyen köylüyle, tatlı sohbetler eden kadınlara kadar...
Ve son olarak inekler...
Hemen her adım başı bir inek...
Üzerlerinde pek çok uyarı...
"Böyle yaparsanız benim gibi olursunuz"
Faydası oldu mu?
Tabiki...
Yanlış park eden sürücünün aklına ineklerin gelmemesi mümkün değil.
Yada yere çöp atmaya hazırlanan bir vatandaşın...
Bu yüzden heykeller hayatımızda önemli yer tutmaya başladı...
Herhangi bir heykele verilen zarar ertesi gün kentte konuşulur oldu...
'Vay eli kırılasıcalar...' diye başlayan cümlelerle karşılaşmaya başladık...
Kısaca;
Eskişehirliler heykelleri benimsedi ve sevdi...
Heykellerin başına gelen her türlü kötü olaya da tepki göstermeye başladı.
Bu da Eskişehir insanına heykellerin ne derece etki ettiğini ispatlamaya yetiyorda artıyor bile...