Cumartesi günü Ak Parti için çok önemli bir gün.

Cumhurbaşkanı Eskişehir’de konuk edilecek.

Hazırlıklar yoğun şekilde sürüyor.

Herhangi bir aksilik olmaması için her türlü tedbir alınıyor.

+++

Bir tarafta işin siyasi boyutu da yürütülüyor.

Kuşkusuz salon dolacak.

Hatta miting alanında da büyük bir kalabalık bekleniyor.

Ve elbette işin protokol kısmı olacak!

Şehir yöneticilerinin kongreye davet edileceğini duyuyoruz.

Bununla birlikte Ak Parti’nin bizzat giderek davet ettiği örgütler var.

Ve ilk olarakta MHP’ye gidildi.

İl yönetimi ile görüşülüp kongre daveti yapıldı.

+++

Samimi bir ziyaretin yapıldığını duyuyoruz.

MHP’nin kongreye katılıp katılmayacağı elbette bilinmez.

Ancak;

İl Başkanı ünlü ve ekibinin ilk daveti MHP’ye bizzat giderek yapması manidar geldi.

Pek çok kişi, tavanda yaşanan birlikteliğin tabana da yansıyabileceği yönünde yorumlar yapmaya başladı.

Bu ziyaretinde bunun ilk adımlarından birisi olacağını söyleyenleri duyduk.

+++

Elbette tüm bunlar birer söylenti.

Fakat hayata geçmemesi için de bir sebep yok!

çünkü;

Ankara’da Cumhurbaşkanlığı seçimleri için ittifak yapan iki parti;

Pekâlâ, kazanılması zor olan kentlerde de bu birlikteliği sağlayabilir.

Eğer böyle bir gündem oluşursa da kuşkusuz ilk akla gelen şehir Eskişehir olur…

DOĞRUYA DA DOĞRU DEMEK LAZIM DEĞİL Mİ?

Fıkra bu ya;

“ülkenin birinde bakan, kendisini gazetecilere hiç sevdirememişti.

Ne yapsa makbule geçmiyor, basın her gün kendisiyle uğraşıyordu. 
Nihayet;

öyle bir şey yapayım ki, gazeteciler mat olsun, diye düşündü ve
İlan etti;

“Pazar günü saat 10.00’da bakan denizin üzerinden yürüyerek geçecek.” 

+++

Pazar sabahı saat 10.00’da tüm basın mensupları toplandılar orada.

Bakan geldi ve elinde bastonuyla denizin üzerinde yürümeye başladı.

Karşı kıyıya kadar da yürüdü geçti.

Herkesin gözleri dehşetle açılmıştı. 
Fakat ertesi günü gazetelerde şu başlık atıldı; 
“Bakan yüzme bilmiyor!”

+++

Fıkrayı okuyunca elbette gülümsedik ama;

ülkemiz adına da düşünmedik değil.

çünkü;

öylesine bir ayrışma içerisindeyiz ki;

Bir tarafın, diğer tarafın yaptığı doğruya bile tahammülü yok!

Yapılanın doğru bir şey olduğunu bilmemize rağmen yine de bir kılıf uyduruyoruz.

Ve bunun adına da “siyaset” diyoruz…