Çok sevenler sevgilerini belli etmek isterler. Bunun içinde türlü şekillerde bu sevgiyi göstermeye çalışırlar. Sevdiklerini ilgiye boğarlar adeta. Bir an bile onsuz olmak istemezler. Onsuz olduklarında da ya ararlar konuşmak isterler sık sık yada mesaj üstüne mesaj atar, bir an bile rahat bırakmazlar. Bu kadar ilgiyi ve sevgiyi hak edene ne mutlu. Ama bu ilgiden sıkılan, bu kadar sevgiden boğulan da olabilir bunu da hatırlamak ve aklımızın bir köşesine yazmak lazım bence.

Sen, sen ol kimsenin üzerine fazla düşme bu hayatta. Ya bıktırır kaçırırsın ya da değerin düşer kırılırsın. Ya haklıyken haksız olursun, ya da artık nefesin tükenir yorulursun.

Şunu unutma; büyük bir kalbe sahip olmak ve fedakar olmak hep paspas olman gerektiği anlamına gelmez. Güzel ol, kibar ol, değer ver, ilgi göster, sev ama sınırların olsun. Kimse o sınırları geçmeye teşebbüs edemesin. Hatta bunu aklından bile geçiremesin. O tavizi verme sakın kimseye. Seni üzecek yada kıracak davranışlar sergileyemesinler. Herkes haddini de yerini de bilsin.

Bence en güzeli seviye ve mesafe. İnsanlar nerde durmaları gerektiğini de senin neye kızabileceğini yada kırılabileceğini de bilirler böylece. Seviyorsun diye kendilerini bulunmaz hint kumaşı zannetmezler.

Hayat bir yudum sevgi uğruna, bir parça mutluluk için hep taviz vermekle, hep çabalamakla, alttan almakla, ilgi göstermekle, her zaman ilk adımı atmakla geçmez. Bir an gelir tükendiğini hisseder insan. Yorulur hep kendinden vermekten. Duyguları zedelenir, kalbi yara alır, yeter artık der. İşte kimsenin seni o noktaya getirmesine müsaade etme. O öyle bir nokta, öyle bir kırılma anı ki ondan sonra geçmişler olsun. Ne sen artık eski sen olursun ne de karşındakine o gözle bakabilirsin eskisi gibi.

Sevgi mi? İnsanın bir kez tepesi atmayagörsün, sevgi arada saygı varsa güzeldir, değerlidir. Sen sevilirken o sevgiye sahip çıkmaz ve kıymetini bilmezsen, olur olmaz şeyler için sana yüreğini açan insana acı çektirirsen, kendini hep dev aynasında görürsen, o ayna bir koca taşla kırılıp yerle bir olur, tuz buz olur hiç beklemediğin bir anda, anlayamazsın bile. Sonra münasip bir yerlerine batıverir o parçalar, o kırıklar… Anlayacağın sevenle oyun olmaz. Kadir kıymet bil. Sabrını zorlama. Seven silmesini de bilir, ardına dönüp bakmadan çekip gitmesini de… Sonra el elde baş başta kalır, arkasından el sallarsın. Nerden mi biliyorum? Şey bir arkadaşımın başına geldi de. Benden söylemesi…