Siyasi nezaket geçmişte çok güzel bir noktadaydı.

Politik koşulların gün geçtikçe değişime uğraması, meseleyi sertleştirmeye başladı.

özellikle kişiselleştirilerek devam eden politik düzen, aynı kişiler üzerinden yürümeye başladı.

Toplumun, kişilerin etrafından toplanmaya başlaması;

Doğru ve yanlışları tartmadan o kişinin ardından adeta ölümüne durmaya başlaması;

çok keskin tavırlar içerisine girerek, karşı tarafı düşman görmeye başlaması;

Sözünü ettiğimiz nezaketi tamamen ortadan kaldırdı.

+++

Bugün siyaset öyle bir noktaya geldi ki;

Bir liderin ağzından çıkan söz,  o lideri savunanlar tarafından kayıtsız olarak doğru;

Karşısında duranlar için kesin olarak yanlış bir söz olarak algılanır oldu.

+++

Bu bölünme, sözünü ettiğimiz politik nezaketi tamamen bitirmiş, bugün karşılıklı laf dövüşüne çevirmiş duruma getirdi.

Bir tarafta hükümet edenler ile diğer tarafta belediyeleri alarak siyaset yapanların adeta bir kör dövüşü başlamış vaziyette.

Bu nedenle de, liderler ve altındaki diğer kurmayların sözlü polemikleri bir gün olsun bitmiyor.

Bırakın günü, saat başı değişen gündemler oluşuyor.

Tüm bunlar ebette bu siyasetin doğasında var, ve politika yapmanın en temel kuralı…

Fakat;

Biz toplumsal siyasi nezaketsizlikten söz ediyoruz.

Şöyle ki;

“Parti merkezlerinden yapılan onlarca söylem, toplum içinde saygıyı tamamen tüketmiş durumda!”

Her açıklama, sözünü ettiğimiz bölünmeyi daha da artırıyor.

Bir taraf, “Siz şuraya nasıl bu kadar para harcarsınız?” diye soruyor;

Diğer taraf; “Asıl siz bu projeye nasıl bunca para verirsiniz?” diye yanıt veriyor.

Artık sosyal medyadan tutunda, kahvehane köşelerindeki siyasi sohbetlere kadar tüm terimler bu yüzden değişmiş durumda…

Herkes karşılıklı birbirini olmadık ithamlarla suçluyor.

Hırsız diyeni mi ararsınız, utanmaz diyeni mi?

Hain diyenleri mi sorarsınız, insanların şereflerine kadar dil uzatanları mı?

Türk dili lügatinde ne kadar ağır hakaretler varsa, bugün toplumda yapılan siyasetin içerisine girmiş durumda!

+++++

Sözüm, bu kadar kesin olarak birbirinden ayrılarak siyaset yapanlara…

Artık sırf siyaset yüzünden birbirini görmeye bile tahammülü kalmayan kişilere sesleniyorum;

“Siz toplum içinde bunca ayrışarak, bunca kutuplaşarak, birbirinize bunca düşman olarak ayrılırken;

Olmadık nedenlerden birbirlerinize tahammül edemez noktaya gelirken;

Siyasetinizi en sert perdeden yapmaya devam ederken;

Asıl siyaseti yapanlar ne yapıyor biliyor musunuz?

Maaşlarına zam yapıyor, çakarlı araba izni alıyor, kendi işlerini bir güzel döndürüyor”

++++

Demem o ki;

Herkes siyaset yapacak, herkes görüşlerini söyleyecek;

Herkes düşündüğünü ifade edecek;

Herkes aktif siyasete bile girecek…

Ancak;

Hangi taraftan olursa olsun, doğru olana doğru, yanlış olana yanlış demeyi de bilecek!

İşte bunu başaramadığımız için her geçen gün eriyoruz.

Toplum olarak uçuruma gidiyoruz.

Yaşanan bir vahşeti de, sporu da, sanatı da hatta sokaktaki hayvanı bile siyasete bağlıyoruz.

Hep beraber el ele tutuşup toplumsal bir çürümeye, yozlaşmaya ve maalesef ki yok olmaya doğru emin adımlarla gidiyoruz.

Maalesef ama bugünkü tablo bu!

Daha kötüsü;

Bunu gerçeği göremediğimiz, iyi ve kaliteli insan yetiştiremediğimiz sürece de bu çöküş daha da hızlanıyor…