Bazı insanlar zordur. Onlarla geçinmek, bir ilişki yürütmek de zordur onun için. Kimileri için ne yaparsanız yapın bir türlü sonuç alamazsınız. İyi davranırsınız tepenize binerler, sinirlenip kötü davranırsınız sizi suçlu ilan ederler. Çileden çıkarırlar, üzerinize gelirler sonrada sanki kendilerinin payı yokmuş gibi size çok değiştin derler. Ne yapacağınızı, nasıl davranacağınızı bilemezsiniz. Alttan alırsınız, konuşmaya çalışırsınız ama yine olmaz. Zeytinyağı gibi üste çıkarlar. Sonunda pes edersiniz. Bu tip insanlarla iletişim kuramamanızın ve ne yaparsanız yapın anlaşamamanızın iki sebebi vardır. Ya o insanın yanlış zamanda karşısına çıkmışsınızdır. Ya da o sizin için yanlış insandır. Bunun başka açıklaması yoktur. Zamana da bıraksanız, oluruna da bıraksanız maalesef olmaz. Acı çeken, zarar gören, sürekli kendinden taviz veren hep siz olursunuz. Zamanınızı harcayıp, kendinizi yıprattığınızla da kalırsınız.

Çünkü doğru insan olmak da yetmez bazen.

Yanlış insanlara yıllarını veren, nice doğrular var şu hayatta!..

Yani diyeceğim o ki, bazen bırakmak gerekir. Oldurmak için çabalamak yerine sadece bırakmak; herkesi layığına, inandığı yola, kendi haline bırakmak… Bırakmanın verdiği o muhteşem gücü ve özgürlüğü bir kez yaşayınca kendinize ne kadar eziyet ettiğinizi ve yıllarınızı boşa geçirdiğinizi daha iyi anlayacaksınız sizde zaten.

Sizin için çiçek açmayan hayatların toprağı olmayın bundan sonra. Çünkü hayat o kadar kısa ki, geriye dönüp baktığınızda beyazlayan saçlarınıza acırsınız inanın. Bomboş ellerinizle sadece dizlerinizi döversiniz. Elinizde avucunuzda kalan tek şey pişmanlıklarınız olur. Onun için iş işten geçmeden ve hayatınız değmeyen insanlar için yok olup gitmeden kendinize bir söz verin. Sizin olmayanı, sizi mutlu etmeyeni, size kendinizi değersiz hissettireni, sizi seviyormuş gibi görüneni ama kıymetinizi zerre kadar bilmeyeni bırakın gitsin.

Gidenin arkasından el sallanır. Siz sevinerek, gülümseyerek sallayın o eli, bunun için mutlu olun. Bu veda unutmayın size aslında bir başlangıç, gelecek güzel günleri müjdeleyen. Şunu hep hatırlayın; hiç kimse sizden daha değerli değil. Bir daha gelmeyeceksiniz bu dünyaya. Gidenleri boş verin siz, yaşayın doya doya…