1965’te kuruluyor.

Tarih 19 Haziran…

Kaynağı Demirspor aslında…

Kazanma ve başarının ilham kaynağı...

Renkleri Mavi-Beyaz olsun denildi, “Yok” dedi o zamanın oyuncuları, “Siyah- Kırmızı” olacak, “Siyah- kırmızı”

Oldu da…

O yıllar da futbol da bir başka…

Maçlara dalga dalga gidiliyor, otobüslerle, arabalarla, açık kasalı kamyonlarla…

Aşk yürekte, tutku da tavan olunca kimin umurunda?

Yüzler de hep bir gülümseme…

Bir zamanlar futbol semalarında Beşiktaş, Galatasaray, Fenerbahçe gibi İstanbul takımlarının rüzgarı esmiyor.

Anadolu Yıldızı var…

Eskişehirspor…

Oyuncular güçlü, taraftar sağlam…

Sahada İstanbul hakimiyetine karşı çıkan ilk büyük tehdit…

İstanbul’da onca takım var, futbol kültürü var, seyirci var ama bir şeyler eksik be kardeşim…

O eksiklikte bizim Eskişehirspor taraftarında var işte…

Herkes hayran…

Bırakın takımı izlemeyi taraftarın şovunu izlemeye gelen bile var.

Fethi Heper, Ender Konca, İsmail Arca, Abdullah Gegiç, Amigo Orhan gibi futbol tarihine geçen çok sayıda ünlü sporcu…

Hepsi şimdi şehir efsanesi…

Diyorum ya Eskişehir’de futbol kültürü hep gelişmiş…

Şeker Stadı’ndaki amatör küme maçları dahi tıklım tıklım…

Eskişehir’de üç büyük var...

Demirspor, Şekerspor ve Havagücü...

Şimdi ise tek büyük…

Anadolu yıldızı Eskişehirspor…

Profesyonel liglere veda etmiş de olsa ESES aynı ESES, taraftar aynı taraftar…

Aşk aynı aşk…

Yıkılmak yok…

Yılmak yok…

Gerekirse en baştan başlar, sıfırdan başlar ama yine başlar, yine başlar, yine başlarız!