Kuantumun ana felsefesidir şu söz:

“Hiçbir şey dışarıdan göründüğü gibi değildir”

Güzel, huzurlu duran bir vitrinin arkası hiç de göründüğü gibi olmayabilir.

Ya da dağınık duran bir hayat uzaktan göründüğü gibi değildir, gayet derli toplu da olabilir.

Konuyu İYİ Parti’ye getireceğim.

Aday listeleri açıklandığı andan itibaren en çok övgü dizilen parti oldu.

Temayül yoklaması dikkate alınarak, barışçıl, kavgasız, gürültüsüz bir yol izlendiği söylendi.

İltifatlar arka arkaya sıralandı.

Ancak zamanla vitrinin arka yüzü de ortaya çıkmaya başladı.

Hem de o kadar yeniyken, daha yeni başlamışken kutuplaşmalar oluştu.

Şu şehrin göbeğin asılan dev pankarttan bahsediyorum.

O pankart aslında sıradan bir pankart değil!

1’inci sıra adayı Nebi Hatipoğlu’nun yanına Eskişehir’de vekil olma şansı hiç olmayan 3’üncü sıra adayı Melih Aydın konuldu.

İkinci sıra adayı yok sayıldı.

Genel Başkanı ve il başkanı kadın olan bir partide Eskişehir’de ikinci sıra kadın adaya “sen öte dur” denildi.

Bu yapılan büyük bir saygısızlık!

Kadın üzerinden politika yürütmeye kalkarsa il örgütü trajik komik bir hal alacak ve inandırıcılığı olmayacak!

Öte yandan daha durun, ne zaman nasıl oluştu bu kutuplaşma?

Kadın söylemlerini bir yana bırakıyorum, ne zaman bu noktaya gelindi de öfke böylesine büyüdü?

Olaki Eskişehir iki vekil çıkardı…

Nebi Hatipoğlu ile Özlem Ayrancı nasıl yan yana gelecek, siyasi kavgalar için daha çok çok erken değil mi?

Melih Aydın’ı zaten bu sürece dâhil bile etmiyorum.

14 Mayıs’tan sonra Eskişehir siyasi tarihinde yok olacak bir isim…

Daha önce de benzer soruları yönelttim.

Keskin milliyetçiyse de bir söylemine şahit olmadım, demokratsa da vay be dedirtecek bir hamlesini görmedim.

Birileri “Çok yaşa Melih, helal sana Melih” diyor, o da kendisini kaptırıyor.

Aslında Melih Aydın’ı Eskişehir’de bir siyasi isme çok benzetiyorum…

Ona da zamanında , “Helal sana, çok yaşa” dediler…

Ne diyelim…

Sonu benzemez inşallah…

Dost acı söyler, üzgünüm!