4 Temmuz 1952 günü 34 yaşında bir kadın, Pasifik Okyanusu’na dalarak, Catalina adasından, 21 mil batısında kalan Kaliforniya’ya doğru yüzmeye başladı. Eğer başarılı olursa, bunu yapan ilk kadın olacaktı. Adı Florence Chadwick olan bu yüzücü, Manş Denizi’ni her iki yönde geçen ilk kadındı.

O sabah su, vücudu uyuşturacak kadar soğuktu ve sis o kadar yoğundu ki, beraberindeki tekneleri güçlükle seçebiliyordu. Milyonlarca insan televizyonlarından onu izliyordu, köpekbalıkları ve dondurucu soğuğun etkisini hiçe sayarak 15 saat yüzdü.
Yakındaki bir teknede bulunan annesi ve antrenörü, karaya çok yaklaştıklarını ve devam etmesini söyledilerse de o, kendisini sudan çıkarmalarını istedi. Azimli yüzücü, Kaliforniya kıyısına yarım mil kala sudan çıkışının nedenini şöyle açıkladı :
"Karayı görebilseydim, başarabilirdim!"

Vazgeçmesinin nedeni ne yorgunluk, ne de soğuktu… Tek neden, sis yüzünden karayı görememekti. Bu hayatın bir gerçeğiydi:

Bir şeyi başarabilmek için, ortada gözle görülür bir hedef olmalıydı!

Hedefi belirleyip bu yolda yapılması gerekenlerin yapıldıktan sonra mutlaka başarı gelir diye bir kural yoktur. Ancak başarıya ulaşanlar, kesinlikle hedef belirleyenler, belirledikleri bu hedeflere inanan, inandıkları bu hedef doğrultusunda getirenler arasından çıkar…

HEDEFİ OLMAYAN GEMİYE HİçBİR RüZGAR YARDIM EDEMEZ…