Paylaşma ve Dayanışma Ayı, 11 Ayın Sultanı Ramazan’da, hayırseverler, karşılık beklemeden, kimsenin takdirini düşünmeden, sadece ulvi bir duygu, erdemli bir amaç için, yardımlarda bulundular. Toplum daha güzel ve daha yaşanılabilir olsun, diye, maddi ve manevi fedakârlık yaparlar.
           Ülkemizde, yaşayan, yardım için, zamanını, parasını, hayallerini, seferber ettiğinden emin olduğumuz, hayırsever insanlarımız, hayrını, Allah rızası için yaparlar.
             Her türlü engele ve ilgisizliği rağmen, karşılıksız yardım yapan, hiçbir kişisel faydayı düşünmeden, sadece destek olmayı ve ülkesini ve Eskişehir’in, refahına, küçük, ya da büyük bir katkı sağlamayı amaçlayan insanlar, dün vardı, bugünde var; gelecekte de olacaktır.
             Ayrıca hayırsever insanımızın, yardım etme özelliği, tüm toplumlara örnek olacak güçtedir. Bunu, her depremde ve felakette, görürüz. Bu duygu kültürümüzün, ulvi dinimizin, gelenek, görenek ve genlerimize de gereğidir.
            İnsanımız, bunu ailelerinden, hayırsever insanlarımızdan öğrenir. Hayırsever insanlarımızın, yaptığı her hayır da bir eğitimdir.
           Eskişehir için, karşılıksız olarak, hizmet eden, yardımı bir erdem sayan, hayırsever insanlarımıza, ne yapsak azdır.
           Eskişehir’de yaşayan, yardım için, zamanını, parasını, zihnini, hayallerini seferber eden insanlarımızı bulup, onları, tarihin bir yerine not edebiliyor, gelecek kuşaklarımıza, bu erdemli insanlarımızı, örnek olarak gösterebiliyor muyuz?
            Bu soruya, olumlu cevap vermek isterdik. Ne yazık ki Eskişehir’deki hayırsever insanlarımızı, ne tarihe not ediyoruz, ne de onları, bugünkü ve gelecek kuşaklara örnek olarak göstermiyoruz.. En azından, yılda bir defa dahi hatırlama zahmeti göstermiyoruz.
           Elbette Eskişehir’deki, hayırsever insanlarımız, birer meçhul kahraman olarak kalmak isterler. Tamamına yakını, hayırlarının, gündeme getirilmesini bile arzu etmezler. Çünkü Allah rızası için, okul, cami, yurt, benzer tesisleri yaptırmışladır.
               Nitekim hayırsever, Sayın Tayfur Bayar’ ın, “ Yüce Mevla bize vermişse, bizde, O’nun yolunda, harcamak durumundayız. Zira veren olmayıp, alanlardan veya muhtaç olanlardan olabilirdik. Bu sebeple, bizlere Allah’ ın verdiği lütfü, en içten, bir şükürle ödemek durumundayız. …Çığ gibi artan bu nüfusa, ne okul, ne de hastane, yetmediği gibi, istihdamda yaratmak da çok güçtür. Nüfus planlaması şarttır. Ayrıca hali vakti yerinde olan iş adamlarımız da, bu alanda, gayret ve caba göstermelidir” demiştir.
             Eskişehir’de, hayırseverlerimizin, sayılarını artması için, yıl içinde yemek ve ödül verilmeli, vilayet ve belediyelerin, hatta sivil toplum örgütlerinin, önemli etkinliklerine, davet edilmeli, belediyeler tarafında, hayırsever insanlarımızın isimlerini, cadde ve sokaklara vermelidir.
            Bunlar gerçekleşirse, insanımız, özellikle de çocuk ve gençlerimize onları örnek alacaklar,     Eskişehir’de, hayırsever insanlarımızın sayıları da her geçen gün artacak,.hatta hayır yapmak için de yarış edeceklerdir. Eserleri ile de saygı ve şükranla anılacaklardır.
            Nitekim Allah (c.c.) kitabını (Kur’an-ı kerim’ de, "Öyle ise siz de (ey mü’minler) hayır işlerine koşun, birbirinizle yarış edin" buyurmuştur.. (Bakara, 148)
            Eskişehir, hayırseverlere gereken değeri vermek zorundadır. Çünkü hayırseverlere değer veren illerin, geldiği seviye ortadadır.
               İşte Kayseri!
               Kayseri hayırseverler sayesinde, pek çok esere sahip oldu.. Nitekim Kayserili İş adamı Mustafa Çıkrıkçıoğlu" "…Kayseri, devletten bir şey beklememektedir. Kendi kendisinin kalkınmasını yapmıştır. Erciyes, Melikşah, Nuh Naci Yazgan Üniversitesi ile ilköğretim, lise, sağlık ocağı gibi birçok yapı hayırseverlerimiz tarafından kazandırıldı. O nedenle devletin baba olmadığı şehir, Kayseri’dir. Burada, babalık görevini hayırseverler yapıyor.." sözleri, ders olacak niteliktedir.
              Yine geçmiş yıllarda,  Kayseri Milli Eğitim Müdürlüğü’nden, Eskişehir Milli Eğitim İl Müdürlüğü’ne atanan Sayın Erdoğan Ayata’ da, “Kayseri’de, bir araştırma yapsalar, ildeki okullar, sağlık ocaklarındaki, ibadethanelerdeki hayırsever imzası, devlet tarafından yapılandan, daha fazladır. O nedenle de. Kayseri de, hayırseverlere büyük değer verilir” demişti.
              Eskişehir, Kayseri deki, bu tabloya sahip olması, ancak hayırseverlere verilecek değerle orantılıdır. O nedenle de hayırseverlerin önündeki, engeller kaldırılmalı, her platform da gereken değer gösterilmeli, ilgililer randevusuz kabul etmelidir.
             Hayırsever insanlarımızı, gerektiği şekilde değer vermek ve motive etmek, hem hayırsever insanlarımızı, onura edecek, hem sayılarını artıracak en  önemlisi de inşalarımıza  özellikle de çocuk ve gençlerimiz için de örnek olacaklardır.
           Nitekim Eskişehir’ e, bir okul ve huzurevi kazandıran, camilerin yapılmasına ve onarımına, katkıda bulunan, yıllardır da yoksul insanlarımıza  yardım eden, Sayın Tayfur BAYAR, Rahmetli Hayırsever Hacı Süleyman ÇAKIR’ ı,  örnek aldığını söyler.
            Hayırsever insanlarımız, insanların dünyada, huzurlu olmalarını ister. Ayrıca, dünya için ahretini, ahret içinde dünyasını terk etmeyen, dengeli bir hayat görüşü ve anlayışları vardır. Yaşamak için, yaşatmak gerektiğine inanırlar. Her ferdi de ayrım yapmadan toplumun bir parçası olarak kabul ederler.
             Hayırseverler, hayır yaptıkça veya bir eser meydana getirdikçe, daha da mutlu olurlar. İnsan olmanın da onurunu yaşarlar, Nitekim Araştırmacı Elizabeth Dune, "Ne kadar kazandıklarına bakmaksızın, başkaları için para harcayanların, paralarını sadece kendileri için harcayanlardan, daha mutlu oldukları belirlendi" sözleri bu durumun tescildir.
             Ne mutlu! Bu hazzı yaşayanlara ve yaşatanlara…