Son günlerde, partiler arasında gerilen atmosferle birlikte, arzu edilmeyen üslup kullandıkları gözlemleniyor. Liderler arasında, söz düellosu da artarak devam ediyor.  Gerilimin bedelini ise ülkeye fatura ediliyor.
Partiler ve liderler arasındaki bu olumsuz tabloyu,  Rahmetli yazar Uğur Mumcu,“  TARTIŞMA YERİNE KAVGA, DİNLEME YERİNE SUÇLAMA, YANITLAMA YERİNE SALDIRI… BİZİM YAPTIĞIMIZ BU İŞTE’…” görüşü ile en iyi şekilde tanımlamıştır.                       
                Hülasa Türkiye’ de,  politikacılar, düşüncede saplandıkları kalıplaşmadan çok zor kurtuluyorlar. Hatta kurtulamıyorlar. Bu tutumları ile de hem ülkeye, hem de partilerine zarar veriyorlar. 
    Dün öyle idi, bugünde öyle…
    Son günlerde,  parti lideri, özellikle de MHP, AKP ve CHP genel başkanları arasındaki gerginlik, kalıcı hale geldi. Maalesef her üç liderde, “GERGİNLİK” stratejilerinden, medet ummakta kararlı görülüyorlar. 
    Oysa siyasi parti liderlerinin, özellikle de iktidar partisinin görevi, ülkede gerginlik yaratmak değil, mevcut ve oluşması muteber gerginlikleri, ortadan kaldırmaktır. Hatta fırsat vermemektir.
    Lider, kişiliğin dışında çok sayıda faktörü de bünyesinde taşır. Liderler; toplumsal yapıyı ve sosyal ilişkileri dönüştürücü bir güce dönüştürürler. Yaptığı işleri, sadece bireysel ekonomik bir değer olarak değil, aynı zamanda, toplumsal, kültürel ve siyasi olarak renklendirerek, yaşadığı devrin değişimci ve yenilikçi bir süreci başlatmasına vesile olurlar. Ayrıca siyasi partiler, birbirlerini suçlamak ve bazı gelişmelere sığınmak yerine, ülkeyi nasıl yöneteceklerini, hangi projelerle ekonomik, kültürel ve sosyal, özellikle de istihdam alanındaki sorunları çözeceklerini kamuoyu ile paylaşmak zorunda. 
    Maalesef parti liderleri,  geçmişteki yöntemlerini tesiri altındalar. Arzu edilmeyen  yöntemlerle de, gündemde kalmak istiyorlar. Hâlbuki XXI. Yüzyılda, lider dönemi de bitti. Liderin tanımı da değişti.
    Gerçi karizmatik, bir kadronun temsilcisi insanlar üzerinde odaklanan reklâm kampanyaları, ulusal bazda hala pirim yapıyor ama lider,” EKİBİ” ve  “PROĞRAMI” ile liderdir. Ayrıca da, XXI. yüzyılda, kadro hareketi öne çıktı.
    AKP, CHP, MHP  ve diğer liderler, hala dünyadaki bu gelişmenin, ya farkında değiller, ya da geçmişteki alışkanlıklarının ve özlemlerinin tutsağı halindeler. Ya da gerginlik yaratarak hatalarının gündem yaratmasını önlüyorlar
    Aslında çok da görmemek lazımdır. Çünkü yıllarca partilere, “TEK ADAM” felsefesi hakim oldu. “SE-BEN “ kavgası ise gündemden düşmedi.
    Ülkemizde, siyasi platformda, gerginlikler ise gündemi sürekli işgal etti. Hatta sürekli ve kalıcı hale geldi. Bu tablo, toplum ve insanımız için, bir “EĞITIM” olduğu da, sürekli göz ardı edildi. Elbette bu eğitimi alan, insanımız, liderlerin bugün tavırlarını benimsedikleri gibi, aynı yoldan yürüyeceklerdir.        
    Siyasi alanda,, liderler halk tabiriyle gereksiz sözler ve tartışmalarla, gündemi meşgul ediyorlar. Toplumu da geriyorlar.  Geçmişteki liderlerin misyon vizyonlarını adeta tekrar ediyorlar.
    Oysa tüm dünyada, parti liderleri, yönetirken yenilik yapar. Kısır çekişmelerden uzak durur ve gerginlik yaratmaktan da kaçınır. Kısa vadeli değil, uzun vadeli düşünür. Kendine özgü bir kişiliği vardır.
    Karşılaştığı olay, fikir ve mevcut koşulları oturtabilir ve onlara yeni bir bakış açısı kazandırabilir. Pozitif olur, geleceği görür, stratejik ortaklıklar ve güç birlikleri oluştururlar. Zamanı iyi kullanırlar.
    Baskı altında bile kontrolü kaybetmezler. Kendi kedilerini de disipline ederler. Hatalarını tekrar etmezler. Tutarlı bir kişilik yapısı vardır. Örnektir. Herkese, aynı oranda saygılıdır. Ufku geniştir.
     Ayrıca siyaset, ciddi bir iştir. Yani siyaset, öyle küçümsenecek, bir iş, uğraş da değildir,  Çünkü tüm dünyada, siyaset ve siyasetçi, demokrasinin vazgeçilmez unsurlarındandır. Demokrasi de, partilerin ve siyasetçilerin, varlıklarının nedenidir.   
    Siyasetçi, mevzuatı, ahlâkî değerleri, gözetmek ve iyi niyetle hareket etmek en önemlisi de toplumu da  her yönü ile örnek olmak durumundadır.
    Ülkemizde, çok partili dönemde, Lider ve ekipleri, tavır, davranış ve icraatlarının,  toplum ve insanımız için, bir “EĞITIM” olduğunu, sürekli göz ardı ettiler.  Hatta “gerginlik” ve Kutuplaşma gibi”  stratejilerinden, medet umdular.
    Oysa siyasetçilerin, tavrı, davranışı ve icraatı insanımız, özellikle de çocuk ve gençlerimiz için, bir eğitimdir.
    Türkiye’de, politikacılar, artık siyasi hayattaki, yanlış ve doğruların bir muhasebesini yapmalı, yanlışlardan ibret. doğrulardan da örnek alarak, siyasi gerginliği ve kutuplaşmayı ortadan kaldıracak stratejilerini belirlemelidir.
    Çünkü ülkemizde oluşacak siyasi gerginlik ve kutuplaşma arzu edilmeyen sorunları yaratır.  Sonuçta da siyasiler de Tük Milleti de zarar görür.
    Ayrıca siyaset, sorun yaratma değil, sorun çözme sanatıdır. En önemlisi de  toplumdaki çeşitli din, fikir, mezhep ve kültüre mensup vatandaşlarını ortak idealler ve projeleri etrafında, bir araya getirerek, ülkeye hizmet etmektir.
    CHP, İYİ Parti, Saadet Partisi, Demokrat Parti, Gelecek Partisi ve Demokrasi ve Atılım Partisi, lider ve temsilcilerinin, birlikte,  "Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem Mutabakat Metni" üzerinde anlaşmaları ve aralarındaki diyalog bu alanda umut vericidir.