Ekrem İmamoğlu, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı… Aynı zamanda da CHP’nin Cumhurbaşkanı adayı…
Kendisi Silivri cezaevinde…
‘’Kaçma ve delilleri karartma’’ şüphesi ile tutuklandı.
İleri gezen, her kürsüye çıktığında ‘’hodri meydan’’ diyen, hakkındaki onca soruşturmaya karşın her davet edildiğinde ifade vermeye giden Ekrem İmamoğlu’nun ‘’kaçma şüphesi var’’ imiş…
‘’Kargalar bile güler’’ dense yeridir.
İnandırıcı değil…
Kimsenin inandığı da yok zaten…
Onun içindir ki, yapılan işlem ‘’siyasi darbe’’ olarak nitelendiriliyor.
Yarattığı tepki büyük…
19 Mart akşamından bu yana ortaya konuluyor.
İstanbul Saraçhane Meydanı ‘’buluşma adresi’’ oldu.
Yasaklara, akıl almaz engellemelere karşın her akşam doluyor.
Tepki gösterileri yalnızca İstanbul ile sınırlı değil…
Çok sayıda ilde insanlar sokağa dökülüyor.
Tepki eylemlerine katılım oldukça yüksek…
Çoğunluğu da gençlerden oluşuyor.
Üniversiteli gençler öne çıkmış durumdalar.
Çok sayıda üniversitede boykot var.
Üniversite yönetimlerinin çabalarına karşın gençler derslere girmiyor.
Kampüs dışına taşıp tepkilerini ortaya koyuyorlar.
‘’Ne oldu bu gençlere’’ diyenler var.
Aslında sorunun yanıtı belli…
Gençler, Recep Tayyip Erdoğan dışında bir iktidar görmediler.
Başbakanlığı döneminde doğdular, Cumhurbaşkanlığı döneminde üniversiteli oldular.
Hoşnut oldukları söylenemez…
Sorunları saymakla bitirilemeyecek kadar çok…
Çok yönlü baskı ile karşı karşıyalar…
Barınma ve beslenme sorunları büyük boyutlarda…
Üniversiteyi bitirdiklerinde iş garantileri yok. Üniversite mezunlarının büyük bölümü işsizler ordusunun saflarında yer alıyor.
Geleceğe dair umutları da bulunmuyor. Gelecek endişeleri çok büyük…
Yurt dışına çıkmanın yollarını arıyorlar.
Söylenecek daha çok şey var ama sözü uzatmaya gerek yok.
Gençler kap kara bir tablo ile karşı karşıya…
Bugün öfkelilerse, dersleri bırakıp meydanlara koşuyorlarsa nedeni budur.
Tamam üç kez seçim kazanan, gençlere yönelik önemli hizmetlerde bulunan İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’na karşı yapılan darbeyi kabullenmiyorlar.
Başkanlarına sahip çıkıyorlar.
Tepkilerini ortaya koyuyorlar.
Ancak tepkileri yalnızca Ekrem İmamoğlu’na yapılanlara yönelik değil…
İçinde bulundukları duruma, sorunlarına çözüm bulunmamasına da tepki gösteriyorlar.
Baskıdan bunalan gençler artık demokrasi ile nefes almak istiyorlar. Geleceklerinin karanlık değil aydınlık olmasını istiyorlar.
Tüm bunlar nedeniyle meydanlardan ayrılmıyorlar.
Bunu görmek, gençleri anlamak gerekiyor.
Ne yazık ki, gençleri anlama çabası yok.
Zaten ‘’potansiyel suçlu’’ olarak görülen gençler, tepkilerini ortaya koydukları için ‘’suçlu’’ ilan ediliyorlar… İnanılmaz müdahalelerle karşı karşıya bırakılıyorlar.
Bu gençler bu ülkenin geleceği…
Onları sindirmek yerine anlamaya çalışmak gerekir.
