Hayat bu! Acısıyla, tatlısıyla, dürüstüyle, nankörüyle, iyisiyle, kötüsüyle içinde milyonlarca şey dolu. Bir gün mutlusun belki, gülümsüyorsun, bir bakıyorsun ertesi gün için kan ağlıyor, gözün yaşlı. İçinde birçok farklı duygu, kalbin bin parça sanki, beynin şaşkın. Boşver üzülme, çok düşünme, kalbini karartma. Herşey olacağına varıyor hayatta, sakın şaşırma, çok da plan yapma. Hayatın her zaman senin için bir planı vardır, unutma!..

Aşırı kilolu musun mesela? Hastalığı yüzünden hiç kilo alamayıp, bir deri bir kemik yatağa bağlı yaşayanlar var. Azmedersin, bir yolunu bulur verirsin fazlalıklarını da. Burnunu mu beğenmiyorsun mesela? Herkesin burnu hokka gibi olmak zorunda değil. Yeter ki derdin bu olsun. Allah çaresiz dert vermesin. Saçların mı dökülüyor mesela? Eskiden şampuan mı varmış, zeytinyağlı sabun kullan, belki iyi gelir. Denemeden bilemezsin. Sevgilinden mi ayrıldın, terk mi edildin, ondan mı bu karalar bağlamış halin? Sana değer vermeyen biri için neden üzülüyorsun ki?Annesini babasını küçük yaşta kaybedip, yalnız kalmış ama yine de sımsıkı hayata tutunmaya çalışan insanlar var, onları düşün, örnek al kendine. Evin mi küçük geliyor, arkadaşlarının evlerine mi özeniyorsun? Sahip olduklarınla yetinmeyi öğren. Başını sokacak bir evi olmayan, sokakta, banklarda, karda kışta yatanlar var, unutma!

Canım dediklerin, canını mı aldı? Seni sırtından mı bıçakladı? Çek çizgiyi üzerlerine, bir daha gelmeyeceksin dünyaya, değmez de!.. Unutma senden daha değerli değil hiç kimse!… Dostum sandıkların seni hayal kırıklığına mı uğrattı, üç kuruşa mı sattı? Ah ah ah, kim değil ki bu konuda yaralı? Vefa bu zamanlarda sadece İstanbul da bir semt adı. Sahi bir de bozasıyla meşhur, ünü sınırları aştı.

Sırlar, sohbetler, çekiştirmeler, iç dökmeler mezara mı girecek sandın dostunla, ağızlar gevşek, ar damarları çatlak, kalpler artık bundan yaralı. Ağızlar yandı bir kere sütten, şimdi yoğurdu üfleyerek yeme zamanı.

Sen, sen ol umudunu kaybetme yine de insanlardan, yaşamak her şeye rağmen güzel. Sevmek, sevilmek paha biçilmez. Yalnızlık bir tek Allah’a mahsus. Sevin, üzülmek yerine, de ki tecrübe kazandım günden güne, yıldan yıla. Artık çömez değilsin bu hayat okulunda. Takdirnameler senin, madalyonlar senin, alkışlar senin, taşı gururla.

Herkese dost denilmeyeceğini, herkesle sevgili olunmayacağını, herşeyin kafaya takılmayacağını ve herşeyin herkese anlatılmayacağını öğrenene kadar çok tanışacak, çok konuşacak, çok yorulacak ve çok yanılacaksın. Kalbin acıyacak, yeri gelecek bir kez daha belki sırtından vurulacaksın ama öğreneceksin, yanıla yanıla öğreneceksin. Çünkü dost yüzler hep sahte ve herşey herkese anlatılmaz.