Bazen içinde bulunduğumuz bu dünya telaşı kalbimizi yorar. Hayatın koşturmacası ruhlarımızı da kirletir. İçinde dahi asla olmak istemeyeceğimiz türlü olumsuzlukların tam ortasında buluveririz bir anda kendimizi. Kafamızın içinde kırk tilki, her biri bir tarafa çekiştirir bizi. Bitkin düşeriz düşünmekten. Doluya koysan almaz, boşa koysan dolmaz misali çıkamayız işin işinden. İşte böyle zamanlarda ruhu dinlensin diye yaradanına sığınır insan. Dua eder, merhamet diler huzura ermek için. Kalpten bir yalvarış, içten edilen bir duadan daha güzeli olabilir mi Allah katında?

Yalnızlığın insana yakıştığı tek an, dua ettiği andır. Yol yakınken dön hatalarından, pişmanlıkla geçmez bu dünya. En çok neyi istiyorsan Rabbinden dile. Rabbinle konuş ona anlat kederini de sevincini de. Aç ellerini semaya, Rabbin duyar yalvarışlarını nasılsa, affeder seni de yada muradını verir elbet en kısa zamanda eğer duaların gönlünden akıyorsa...

Hayat acımasız, yaşamak zor, olaylar karmaşık. Alışamam dersin, alışırsın. Katlanamam dersin, katlanırsın. Yaşayamam dersin, yaşarsın. Adına dünya derler buranın... Dünyanın rengine, albenisine, süsüne püsüne fazla aldanma. Öyle bir çeker ki seni de içine tepetaklak oluverirsin, kendini kaybedersin bir anda. Herşeyi boşver, hepsi geçici en önemlisi vicdan rahatlığı bu hayatta. Eğer kafanı gece yatağına yattığında huzurla koyabiliyorsan yastığa, senden zengini yok bu dünyada... Duanın gücüne inan, ne diliyorsan ne duan varsa kabul olsun seninde inşallah...