Hayat bize bazı konularda seçim hakkı tanırken bazen bazı konularda seçim hakkımız yoktur. Biz seçimlerimizin sonucunu üstlenip yaşarken seçemediklerimizin travmasını yaşamak zorunda kalıyoruz.

Bu konuyu biraz daha detaylandırmak ve bir danışanımın yaşadıkları üzerinden örnek vermek isterim. Ailesini seçemeyen bir danışanım vardı. Bu yazımda onun hikayesinden biraz bahsetmek istiyorum. Belki bu hikâyenin bir yerlerinde kendinizi bulabilir ve hayatınız ile ilgili yaşadığınız sorunlarınızı cevaplayabilirsiniz.

Çocukluk döneminde kalabalık bir ailede olmanın etkisiyle de ihmalin gelecek yaşamına etkisi artabiliyor. Kalabalık aileler bize paylaşmayı, aidiyet duygusunu, kardeş olma bilincini aşılarken aynı zamanda anne babadan eşit sevgiyi alamamayı, ihmali, duygusal anlamda eşit paylaşımların olmamasını da beraberinde getirebiliyor.

Danışanım da böyle bir ailede yeterince anne, baba sevgisini alamamış ve erken yaşta da ebeveyn kaybına uğramış. Bu kayıpla sevgiyi başkalarında aramaya başlamış. Hani derler ya; yüzüne her gülümseyen kişiyi kendisine dost, arkadaş olarak bilmiş. Bunun sonucunda da yanlış arkadaşlıklar, sevgiler ve eş deneyimleri yaşamış. Asıl istediği koşulsuz sevgiyken kendisini hiçbir zaman böyle bir ortamda bulamamış. Bunun sonucunda da hayatına daima etkileri olan travmalara maruz kalmış. Şimdi kendisi bir anne ve çocuklarına benzer problemleri yaşatmamak adına psikoloğa giden ve kendi problemlerini ortadan kaldırmak adına adımlar atan bir anne.

Seans süresince takdir ettiğim bir başka konu da buydu zaten. Kendi travmalarını ortadan kaldırmak ve sağlıklı bir anne olmak adına çaba gösteren bir kadın vardı karşımda. Her şey için çok geç diye düşünmek yerine içinde bulunduğu zamanı kontrol etmeye çalışan bir anne vardı. Çünkü o da biliyordu ki “sağlıklı çocuklar sağlıklı ebeveynler ile yetişir”.

Çünkü; çocukların ailelerinden gördükleri tutumlar, onların kişiliklerine, benlik algılarına ve çevresindeki insanlarla olan ilişkilerine etki etmektedir. Anne ve babalar tutum ve davranışlarıyla çocuklarını duyarlı, ilgili, sorumlu, mutlu veya kaygısız, sorumsuz ve mutsuz bireyler haline gelmelerine katkı sağlayabilmektedirler. Çocuğun büyümesinde ve gelişmesinde, ailenin çocuğa yaklaşımı sosyal gelişiminin temellerinin atılmasında etkili olabilmektedir.

Çocuk ailede yetişir ama kendisini düzeltmesi ve eksiklerini gidermesi kendisinin bilincine vardığında oluşan durumlardır. Danışanımın da böyle oldu. Kendisinde gördüğü eksikleri gidermek adına bir uzmana ulaştı ve gelecek nesillere daha sağlıklı bireyler yetiştirmek adına sağlam adımlar atmak istedi.

Siz sevgili okurlarım; sizlerde kendiniz de eksik gördüğünüz, değiştirmek istediğiniz hususlarda ertelemeden, geçiştirmeden müdahale planına hazırlanın.

Çünkü sağlık ertelemeye gelmez!