Bir okuyucumuz,“ çiftçi, pancar üretimiyle, ülke ekonomisine katkı sağlanacaktır. ülkemizde, üretilen şeker pancarı, daha sağlıklı ve doğal olarak üretilmektedir. Yurt dışından gelen tatlandırıcılar ise ülkemiz, ekonomisine, özellikle de halkımızın, sağlığına da zarar vermektedir. “ diyerek, bir gerçeği paylaştı.
Dünyada, 50 ülkede, şeker pancarı üretilmektedir. En çok şeker pancarı, Avrupa`da üretilmektedir. Dünyanın, en büyük 10 şeker pancarı üreticisi ülkenin,  dünya toplam şeker pancarı üretimindeki payı %80 dolayındadır.

                Türkiye`de, 1998 yılında, 22 milyon ton olan şeker pancarı üretimi, 2014 yılında, 17 milyon tona gerilemiştir. Türkiye`de, şeker pancarı, Ege, Akdeniz sahil kuşağı, Doğu Karadeniz ve Güneydoğu Anadolu dışında, tüm illerimizde üretilmektedir. İl bazında, en yüksek üretim, Konya`da (%29) gerçekleştirilmektedir.
Türkiye'de, en fazla şeker pancarı üretimi gerçekleştirilen il olan Konya' da, 741 bin 441 dekar alanda,1 milyon 675 bin 340 ton, ikinci il, Yozgat'ta ise, 278 bin 814 dekar alanda şeker pancarı üretimi yapıldı.  Eskişehir’ de ise, 166 bin 649 dekar alanda, 941 bin 487 ton şeker pancarı üretimi yapılıyor.
Şeker Pancarı üretiminde, “KOTA” ciddi sorundur. Oysa AB'de 1 Ocak 2017'den itibaren şeker sektöründe kotaların kalkacağını, buna karşın, kota sisteminin, bir tek Türkiye'de devam edeceğini söyleniyor. Kota kalktıktan sonra, AB iç piyasa fiyatları dünya fiyatları ile eşitlenecek Yani şeker, AB gıda sanayicileri tarafından rekabetçi fiyatlarla kullanılırken, Türk gıda sanayinin, dünya pazarlarındaki rekabetçi gücü, giderek düşecektir.
Şekerpancarı üretimine, kotalar getirilmesi; çiftçinin üretimini sürdürememesi sonucu ortaya çıkacak olası şeker açığı, ihracat geri ödemeleri ile desteklendiği için, "daha ucuz"a şeker üreten ülkelerden ve özellikle AB`den, ithal edilerek kapatılacaktır.
Bugün Şeker Fabrikalarında, özelleştirme gündemdedir. Aslında, TŞFAŞ`ye ait şeker fabrikalarında, fiili özelleştirmenin 2001 yılında başlayacağı yer almıştır. özelleştirme Yüksek Kurulu (öYK)`nun, 20 Aralık 2000 tarih ve 2000/92 sayılı kararında, TŞFAŞ`nin özelleştirme kapsamına alınmasına karar verilmişti.
Geçen sürede, kamu şeker fabrikalarının özelleştirilmesi amacıyla, birçok kez ihaleye çıkılmış; ancak ihale sonuçları, Danıştay tarafından iptal edilmiştir.
Danıştay, doğru kara vermiştir. çünkü Şeker fabrikalarının özelleştirilmesi durumunda, aile bireyleriyle birlikte sayıları, 3 milyonu aşan pancar üreticileri ile şeker tüketicilerinin, ciddi sıkıntılarla, karşı karşıya kalmaları kaçınılmaz olacaktı.
Ayrıca halk tarafından, tamamen sağlıksız bulunmasına rağmen, bugün baklava ve çikolata başta olmak üzere, birçok gıda ürününde, pancar şekeri yerine izoglukoz kullanılıyor. Şeker fabrikalarının, özelleştirilmesi ve pancara kota uygulaması izogluko miktarını daha da artıracak, halk sağlığını da ciddi bir şeklide etkileyecektir.
Şeker Fabrikaları özelleştirilir, pancara da kota uygulanırsa,  sanayide kullanılan şekerler, mısırdan elde edilen şekerlere dayandırılacaktır. ülkemizde, pancar çiftçisinden esirgenen kaynaklar, AB`nin pancar, ABD ve Arjantin`in, mısır üreticilerine, aktarılacaktır.
Türk halkı, şeker fabrikalarının özelleştirememesi için, ciddi mücadele vermelidir. Kamuya ait şeker fabrikalarının, özelleştirilmesinden vazgeçilerek, yeniden yapılandırılarak, gerekli yenileme ve modernizasyon çalışmaları, yapılarak, rekabet gücü artırılmalıdır.
Maliye Bakanı Sayın Naci Ağbal, "Şeker sektörünün özelleştirilmesi, özelleştirme programında olan birçok şirketin, özelleştirilmesinden çok farklı. …Türk Telekom'u özelleştirebilirsiniz ama iş şeker fabrikalarının özelleştirilmesine geldi mi bu konuyu 40 kere düşünmemiz lazım." demişti. Ancak TBMM Plan ve Bütçe Komisyonu’nda,2018 bütçesi üzerindeki görüşmelerde, “Şeker fabrikaları,  benim gözümün bebeği… Tabii özelleştirme de yapacağız” dedi
Cumhuriyetin, ilk yıllarında kurulan, Alpullu, Uşak, Eskişehir ve Turhal şeker fabrikaları, hem tüketimi karşıladı, hem de bulundukları çevreye, sosyal ve ekonomik hareket getirdi. çiftçiye, modern tarımı öğretti. Bugün ise Şeker Fabrikaları, kendi fabrikalarını, yapabilecek, bilgi birikimine ve teknolojiye sahip oldu.
Şeker fabrikaları, özelleştirilmemeli, pancarın yetiştirilmesinde, şeker üretim ve pazarlanmasına kadarki, tüm süreçte,  üreticilerin, söz ve karar sahibi olacakları, bir örgütlenmenin, egemen olması için, yeniden yapılandırılmalıdır.
Ayrıca   İngiltere’de,  olduğu gibi, şeker fabrikalarının, özelleştirilmesinde, "PAYDAŞ TOPLUM" kavramı geliştirilmelidir. çünkü. paydaş toplum anlayışı, özelleştirmede, halka arz uygulamalarına öncelik verir.
Şeker pancarı işletmeciliği ile şeker üretimi birbirine bağlıdır. Bu nedenle de AB’de, şeker fabrikalarının, yüzde 60’ı, ABD’de, tamamı pancar üreticileri kooperatifleri tarafından işletilmektedir. ülkemizde de  Şeker Fabrikaları, pancar üreticileri ve kooperatifleri tarafından işletilmelidir.