Dünya ve ülkemizde, Aile hekimleri, bireylerin ve aile fertlerinin, ikamet yerlerinin yakınlarında, ya da kolaylıkla ulaşabilecekleri, bir yerde bulunan, ilk başvuracakları, kişiye yönelik, koruyucu sağlık hizmetleri ile birinci basamak teşhis,  tedavi ve rehabilite edici, sağlık hizmetleri verirler.  Tam gün, esasına göre çalışırlar.
             Aile hekimi, hizmet verdiği toplumu, her yönüyle tanır; aile, çevre ve iş ilişkilerini değerlendirir. Ailenin, bütün bireylerinin sağlık durumlarını, yaşama koşullarını, dolayısıyla koruyucu sağlık uygulamalarının ve sağlık eğitimlerini, bireylere nasıl uygulanacağını en iyi bilen kişidir.
              Kapsamlı, sürekli, koordine edilen ve kişiye özel bir sağlık hizmeti verilmesinin sağlanmasında, özellikle “Aile Hekimleri”, çok önemli bir konuma sahiptir. Birinci basamak sağlık hizmetinin, diğer çalışanları yanında, onların rolü, sağlık alanında kaynakların optimal biçimde değerlendirilebilmesi için, çok önemli görülmektedir.

            O nedenle de aile hekimleri için, Tıp Fakültelerinde,  Aile Hekimliği Anabilim Dallarının, kurulmasıyla birlikte, birinci basamak hastalara, kapsamlı ve bütüncül yaklaşım konusunda, bilimsel çalışmalar ve eğitim yapılmaya başlanmıştır

           Aile Hekimliği Anabilim Dalları,  hem öğrenciler, hem de araştırma görevlileri birinci basamak hastalarına kanıta dayalı, en uygun tanı ve tedavi yöntemlerini kullanmalarını sağlamak, koruyucu hekimlik bilincini ve becerilerini, birinci basamak hizmetlerinin geliştirilmesi yönünde,  bilimsel çalışmalar yapabilme becerileri kazandırmaktadır,

            1994 yılında, Prof. Dr. İlhami üNLüOĞLU tarafından kurulan, ESOGü, tıp Fakültesi Aile Hekimliğ Anabilim Dalı’ da, son yıllardaki çalışmaları ile dikkat çekmektedir, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, tıp fakültesinde, mezuniyet öncesi ve mezuniyet sonrası, eğitime aktif olarak katılmakta, mezuniyet öncesi eğitimde; tıp fakülteei 1.sınıf öğrencilerine, ilk yardım dersleri verilmekte. 3.sınıf öğrencilerine,  aile hekimliği hakkında bilgi verilirken, sağlık alanında, kalite ve evde bakım konuları anlatılmaktadır.

         . Ancak izlediğimiz kadarıyla, polikliniklerdeki uygulama alanı yeterli değildir. Daha geniş mekanlar sağlanmalı, ESOGü tıp fakültesi’ nde,, öğretim gören öğrencilerin tümü, öğretimi boyunca da Aile Hekimliği anabilim dalında isitifade etmelidir.

             çünkü hastalıklarla, baş etmenin, en kolay ve ucuz yolu, hastalığa yakalanmadan önce gerekli önlemlerin alınmasıdır. Koruyucu hekimlik, tıbbın yarısıdır ve diğer yarısı da tedavi hekimliktir.

             Ayrıca her insan,  vücudunun sağlıklı işleyişi, binlerce denge ve savunma sistemi üzerine kuruludur. Bu denge ve sistemlerin, bozulmasına engel olmaya yönelik atılan her adım,  ”Koruyucu Hekimlik” alanına girer..
             Koruyucu hekimlik; beslenme, temizlik, aşılama, yaşam koşulları gürültü, stres, çevre ve doğanın korunması  gibi geniş kapsamlı ve çok önemli konuları içerdiğinden, toplum  sağlığı  ele alınarak, değerlendirmeyi zorunlu kılmaktadır.

            Koruyucu hekimliğin gelişmesi, toplumun sağlık kalitesinin yükselmesi demektir, bu da ülkeler için, en önemli gelişmişlik ölçülerinden birisidir, O nedenele de Tüm dünyada ve Türkiye’de, birinci basamakta uzmanlaşmanın, önemi anlaşılmış ve birinci basamakta çalışan tüm hekimlerin Aile Hekimliği uzmanı olması planlanmaktadır. Anabilim Dalı yakın bir gelecekte lisans üstü eğitim vermeyi de planlamaktadır.

          Aile Hekimleri.disiplininin prensipleri doğrultusunda eğitim almış uzman doktordur. Tıbbi bakım isteyen kişiye, yaş, cinsiyet ve hastalıktan bağımsız kapsamlı ve sürekli sağlık bakımı sunmakla sorumludur.

       Aile hekimi, hastalara biyopsikososyal yaklaşım tarzını benimser. Aile hekimi sunduğu bakımı, hastalarının otonomisine saygı göstererek, kendi aile, toplum ve kültürleri bağlamında verir. Ayrıca yetenek ve değerlerini, etkin ve güvenli bir sağlık bakımı vermek üzere geliştirmekle yükümlüdür. Aile hekimi, koruyucu hekimlik yaklaşımıyla da hastaların sağlık bilincini artırmak için de çalışır

       Birinci basmak sağlık hizmetleri, tedavi edici hekimlikle eşdeğerdir. çünkü insanlar hasta olmadan sağlıklı tutulmalıdır. Bu sağlandığı zaman insanlarımız, daha sağlıklı hayatlarını sürdürüken, hem devletin, hem de vatandaşlarımızın, ciddi maddi kazanımları da olacaktır.