Herkesin hayata bakışı ve hayattan beklentileri farklıdır. Kimi çok para kazanmak ve lüks bir hayat yaşamak ister, kimi başarılı olmak, dünyaya ün salmak. Kimi sadece sevmek ve sevilmek ister sevgi dolu bir yuvada. Kimi sadece huzur ister, sessiz sakin bir hayat. Kimi baskılardan bunalmıştır, kimi ilgiden, kimi zorbalıktan. Kiminin vıcık vıcık ilişkiler midesini bulandırır, kiminin samimiyetsiz sahte samimi tavırlar.

Herkes bir şeylerden memnun değildir hayatında ve başka şeylere özlem duyar. Her insanın zevkleri, ilgi alanları, değer yargıları farklıdır. O yüzden kimse, kimse için genelleme yapamaz ve ön yargılı davranamaz. Biri hakkında konuşmak nasıl dedikoduya girerse ve doğru değilse, biri adına konuşmak da kimsenin haddi değildir.

O yüzden ben kendi adıma konuşabilir, kendi adıma düşünebilir, kendi adıma düş kurabilirim sadece ve kendi doğrularımla yaşarım. Günah yada sevabı bana. Yaptığım eğer yanlışsa da yol benim yolum, bu yolda yürümek de güzel...

Türlü hayatlarla dolu etrafımız. Türlü türlü insanın, bilmediğimiz binbir türlü yüzü... Ama ben sahtelik sevmem, samimiyet severim, dobralık severim. Bir insan iyiyse iyidir benim gözümde, kötüyse de ağzıyla kuş tutsada asla değişmez. Merhamet severim ben. Vicdan severim, edep severim. Mesela başa kakılan iyilikleri istemem. Bir güldüren, bir öldüren dengesizlikleri sevmem. Herkesi tepeden gören kibri, bencillikleri istemem. Kiminle yürüdüğümü bilmek isterim, huzursuz eden güvensizliklere gelemem.

Kırılmak istemem, acı çekmek istemem, ağlayıp gözyaşı dökmek istemem ve ben paramparça olduktan sonra gelen özürleri de istemem.

Ben ne istediğini bilenleri, sözünün eri olanları, yanında el ele yürüyüp, zor gününde omuz verenleri isterim hayatımda. Dost isterim dost, bir tatlı söz, bir içten gülüş isterim...