Geçtiğimiz Pazar günü ülkemiz adına çok önemli bir seçim yaşadık.

Kazananı olmayan bir seçim.

Kaybedende henüz belli değil, bana göre kazanamamak kaybettiğin anlamına da gelmiyor.

Kazanmakla kaybetmek arasında küçük bir uzay zaman noktası vardır.

Bu nokta kırılma anıdır; her şeyin belirsiz olduğu, her potansiyeli taşıyan o an.

Kırılma noktaları büyük belirsizlik taşır, bu anlar umudu umutsuzluğa, umutsuzluğu umuda dönüştürebilir.

Kırılma anları vazgeçmişlerin inananlara, inananların vazgeçmişliğe evrilebildiği sonsuz olasılıkların görünür ve gizli olduğu anlardır.

Bu çok önemli anlar zaferin veya kaybetmenin ilk ışıklarının da belirdiği anlardır.

Buradan zafere doğru gidenler umudunu her ne sebeple olursa olsun koruyanlar ve bedelini ödemeye hazır olanlardır.

Zafer yolu her zaman olayların en belirsiz ve en dip noktasından sonra açılır.

Tıpkı gecenin en karanlık anından sonra güneşin doğmaya başlaması gibi…

Kaybetmeye geçenler ise inancını yitirenler, umudunu kaybedenlerdir.

Esasında kırılma anları çok önemli ve zor karar anlarıdır.

Gerçek bir kader anı olarak belirirler.

Tarihte, kaderde hep bu anlarda yazılır.

Islarla umut edenler ise asla gerçek bir kayıp yaşamazlar.

Vazgeçmeyenler için her kayıp kazanmaya doğru atılan bir adım ve atılımdır.

Atamızın da Çanakkale Savaşında söylediği gibi:

”Umutsuz durum yoktur. Umutsuz insanlar vardır.”

Umutlu günler ve yarınlar…