"Çok şeyi ardımda bıraktım, bir daha geriye dönüp bakmamaya da kendime söz verdim. Bazı hataları, bazı keşkeleri, bazı yaraları bir daha asla anmayacağım. Olmadık bir zamanda, olmadık insanlara bağlanmayı da bıraktım. Ne demişler az insan, çok huzur. Farkındayım daha çok eksiğim var. Yorgunluklarım öyle bir anda geçecek gibi değil... Zamanın bazı şeylere iyi gelmediğini biliyorum artık. O yüzden beklemiyorum ne gelecek olan treni ne geçip gitmiş kuşları. Ben her gün yeniden doğuyormuşum ve hergün bir adım daha atıyormuşum gibi alışmaya çalışıyorum sadece yeni düzenime. Düştüğüm de oluyor, kalktığımda, ağladığımı kendime bile söylemiyorum artık, neme lazım bir duyan olur, kaldıramam sonra..."

Yakın bir dostumun sözleri bunlar. Ne güzel ne kadar samimi ifade etmiş kendini öyle değil mi? Bir süre önce toksik bir ilişkiden kurtulup, güzel bir ilişkiye başladı kendisi. Öyle mutluyum ki onun adına. Hayata bakışı, gülüşü, olaylara tepkisi bile değişti. Laf aramızda daha da güzelleşti de sanki. Meğer bunca zaman ruhuna, kalbine, beynine ne kadar zarar vermiş. Toksik bir ilişkiyi omuzlarına yük etmiş, yorulmuş, bunalmış, ağlamış, daha fazla kaldıramamış bu işkenceyi ve en sonunda resti çekip, kimse benden değerli değil diyerek hayatına yeni bir yön vermiş. Önce bir süre kafasını dinlemiş, sonra mı? Tazelenmiş, renklenmiş, çiçek açmış sanki...

İnsanın önce kendini sevmesi, değerli ve biricik hissetmesi, kendine saygı duyması gerek. O yüzden siz, siz olun kendinizi değersiz hissettiren, sizi suçlu pozisyonuna sokan, sizi kısıtlayan güvensiz ilişkilerden kaçın. Hatta koşarak uzaklaşın. Çünkü aşk insana iyi gelmeli. Yoksa hiç gelmemeli. Sevmenin anlamını yeniden arayın bulun. Sevmek nasıl olur gösterin hem kendinize hem sevdiklerinize. Dosdoğru sevin değer verdiklerinizi, çıkarsız, yalansız, dürüstçe, samimi, kalpten... Çünkü gerçekten sevmek önce kendinden korumakmış sevdiğini. Körlüğünden, sağırlığından, nankörlüğünden... Sevmek; mutlu olman için sana gerçekleri gösterip, daha güçlü bir insan ol diye uğraşan insanı hatalarından vazgeçmeyeceğine yani değişmeyeceğine inandırmamakmış. Sevmek, üçüncü şahısları yeri geldiğinde tamamen arka plana atıp, yanındakine odaklanmakmış sadece. Sevdiğini dinlemek, anlamakmış sevmek... İşte o yüzden kalp gözünüz hep açık olsun, merhamet ve sevgi taşıyın kalbinizde, sağır olmayın sevdiklerinize!..