Nefret dili nedir? Hepimiz biliyoruz; sokakta, televizyonlarda o her yerde… Ne yazık ki bu dil bazen birilerini besleyebiliyor. Baktılar ki iyi gidiyor, hadi diyor devam edelim, kıralım dökelim kalpleri. Daha yüksek sesle bağıralım, bölelim kişileri. Nasılda öfkeyle kendinden geçiyor insanoğlu, güç sarhoşluğu yaşıyor. Hâlbuki daha yeni yaşadık: Kahramanmaraş depreminde, hayatın ne kadar kısa olduğunu, elinde ne varsa bir günde yitip gidebildiğini.

Bu nefret dili öyle bir şey ki kullanıldıkça çoğalıyor, çoğaldıkça arsız bir hortum gibi insanları içine çekip yutuyor. Bu hortum önce bireyleri sonra toplumları içine çekecek kadar büyüyüp gelişebiliyor. Örneğin: Hitler’in propaganda bakanı Goebbels, namıdiğer Kara Propaganda Bakanı. Nefret dilini kendi halkına karşı bir silah gibi kullanmıştır. Karşı tarafı düşmanlaştırarak kendi kitlesini fanatizme götürmüştür. Daha sonra olanları hepimiz biliyoruz. Sonuçlar dehşet verici, nefret insanı sağlıklı düşünemez, mantıklı seçim yapamaz hale getiriyor. İnsanları ve ruhlarını ikiye bölüyor, kör ediyor. Sen doğrusunu anlatmaya çalışsan da seni dinlemeyen, tek bir bakış açısına saplanıp kalmış insanlar yaratıyor maalesef. Bu akıma kapılmamak için demir gibi sağlam sinirler gerekiyor. Tabiki sağduyu sabır ve itidalli davranmak gibi erdemler olmasa olmazlardan. Çünkü karşındakinin nefreti senide sınar aslında; hem de her an. Seçmek zorundasın dilin ne? Sevgi mi, nefret mi? Nefret hortumunu dindirebilecek tek bir şey var oda sakin bir hava. Nefretle konuşan birine sen hangi dilden konuşacaksın? Onun seni çekmek istediği noktaya gidecek misin? Şikâyet ettiğin o şeyi öfkeyle besleyecek misin, yoksa onu dönüştürecek misin, durdurmak ister misin? Pekâlâ, bir çıkış var. O da sevgiyle durulacak bir tavır, bu döngüden tek çıkış bileti. Belki seni anlamayacak, daha çok bağıracak sabır gerektirecek ve zaman alacak ama önünde sonunda sevgi kazanacak. Unutma ki dünyanın herhangi bir yerindeki kelebeğin kanat çırpması, başka bir yerde fırtına estirebilir. Maneviyatımızın en yüksek olduğu, paylaşmanın, nefis terbiyesinin ve saygının ayında gerçek bir Allah dostu Yunusemre’nin dediği gibi…

Söz ola kese savaşı söz ola bitire başı

Söz ola ağıla aşı bal ile yağ ede bir söz

Sevgiyle…