Genç bir kadın otobüste boş bir yere oturdu. Bir sonraki durakta gürültülü ve oldukça aksi olan yaşlı bir kadın bindi ve diğer kadının yanına oturdu. Kadını koltuğa sıkıştırdı ve defalarca kez çantasıyla çarpıp durdu.

Genç kadının diğer tarafında oturan kişi buna çok üzüldü, kadına neden hiç sesini çıkarmadığını sordu.

Genç kadın gülümseyerek cevap verdi: "Bu kadar önemsiz bir şey için kaba olmak ve tartışmak gerekmez, birlikte yolculuğumuz çok kısa. Bir sonraki durakta zaten ineceğim."

Bu cevap bence altın harflerle yazılmalı; "Bu kadar önemsiz bir şey için tartışmaya gerek yok, birlikte yolculuğumuz çok kısa."

Her birimiz buradaki zamanımızın çok kısa olduğunu fark etsek; kavgalarla, tartışmalarla zaman kaybetmesek, hoşnutsuzluk yapmasak, kusur bulmasak, çevremizde bizi üzen kişileri görmezden gelsek yada hayatımıza fazla dahil etmesek, biraz daha hoşgörülü olsak, empati kursak daha güzel olmaz mıydı herşey?

Birisi kalbini mi kırdı? Sakin ol, yolculuk çok kısa. Birisi seni kışkırttı mı ya da korkuttu mu? Sakin ol, affet yolculuk çok kısa. Birisi sana ihanet mi etti, zorbalık mı yaptı, aldattı mı? Sakin ol, yolculuk çok kısa.

Kim başımıza ne dert getirirse getirsin, olumsuz ne durum içinde olursak olalım yolculuğumuzun çok kısa olduğunu hep hatırlayalım. Hatırlarsak o zaman daha yaşanabilir olur dünya, daha çekilebilir olur birlikte yaşamak.

Kimse bu yolculuğun süresini bilmiyor. Kimse hayatının ne zaman son bulup kalbinin duracağını bilmiyor. Bu yüzden arkadaşlarımız ve ailemizle hep güzel geçinelim, sevgiyle sarılalım birbirimize, saygı duyalım, nazik ve affedici olalım.

Eğer seni kırdıysam, senden af diliyorum. Eğer beni üzdüysen, zaten sana affım hep var. Ne de olsa, birlikte yolculuğumuz çok kısa... Haydi hepinize iyi yolculuklar!..