Değerli olduğunu hissetmiyorsan yazma!

Ah teknoloji. Güzelsin, hoşsun, hayatımızı kolaylaştırıyorsun, uzağı yakın ediyorsun ama bizi de biraz ruh hastası yapmadın değil hani!..

Bilgisayar, internet, cep telefonu, sosyal medya, anlık haberleşme platformları derken hep bir hız, hep bir telaş ve beklenti içindeyiz. Beklentimiz olmadığı zaman ise hayal kırıklığına uğruyor ve kafamızdan hemen türlü senaryolar yazmaya başlıyoruz. Mesaj gönderdiğimizde karşımızdaki anında mavi tik olsun, hemen okusun ve bize cevap yazsın istiyoruz mesela. Sanki herkes her an başka hiç bir işi yokmuş gibi telefon başında bizden mesaj bekliyormuş gibi davranıyoruz. Dünya bizim etrafımızda dönsün istiyoruz galiba. İnsan egosu işte. Gönül hoş tutulmak, şımartılmak istiyor. Beklentin olmayınca da kalp kırılıyor, insan birden karaları bağlıyor. Beklentiler yoruyor insanı.

Aslında böyle davranmakla kendimize ediyoruz sadece. Psikolojimizi bozuyoruz. O an başkalarının da işi olabileceğini hiç hesaba katmıyoruz. İşi olabilir, yanında biri olabilir, önemli bir görüşmede olabilir, rahatsız olabilir, durumu gerçekten uygun olmayabilir bunlara tolerans göstermiyoruz.

Bir de işin başka bir boyutu var tabi. Öncelik meselesi ve değer verilmek… Biz birine çok değer veriyorken, onu hayatımızda ilk sıraya koyup, baş köşeye oturtmuşken, onunla konuşmak, bir şey paylaşmak, bir haber vermek, yazışmak yada aramak için can atıyorken aynı ilgiyi ondan görememek yaralıyor haliyle insanı. Bu hem sevgililer hem de yakın dostlar için geçerli aslında.

Bu yüzden benden size bir tavsiye; senden mesaj gelmesini görmek için can atmak yerine, yazdığın mesajı gördüğü halde canı ne zaman isterse sana cevap veriliyorsa sen de bir daha yazma. Hiç cevap alamadığında yazma, görmezden gelindiğinde yazma. Sen kimsenin üzerinde egosunu tatmin edeceği sıradan bir insan yada boşluğa düştüğünde elinin altında hazır olan o insan değilsin!..

Seni seven, değer veren telefonun başında senden haber almak için can atar, sadece gel demen yada sana ihtiyacım var demen yeterlidir o insan için. O an iki eli kanda da olsa işini gücünü bırakıp gelir. Çünkü sen gerçekten onun için değerlisindir. Seven insanın dünyasının merkezi sadece sensindir.

Sen özlediğini, onu görmek istediğini söylediğin halde sana bahaneler sıralıyorsa; “Müsait değildim, işlerim vardı, çok yoğundum, kusura bakma dönemedim..." diyen insanın önceliği sen değilsin. Sakın yazıp kendini o insanın ayaklarının altına aldırma!.. Unutma bir sen daha yok dünyada! Sen kıymet bilenlerin yanında özel ve değerlisin.